Research Info

Home \سندروم ھای نوروتوکسیک در ...
Title سندروم ھاي نوروتوكسيك در مسموميت ھاي دريايي
Type Article
Keywords Not Record
Abstract ًَزمينه: نوروتوكسين هاي دريايي از گروه بيوتوكسين هاي دريايي، زهرهاي طبيعي هستند كه به طور عمده توسط دينوفلاژلات ها، دياتوم ها و چندين گونه از بي مهرگان و ماهي ها توليد مي گردند. مسموميت دريايي، نتيجه مصرف حيوانات دريايي حاوي اين توكسين ها بوده كه همراه با اثرات سوء قابل توجهي هستند. مواد و روش ها: اين مطالعه، برخي از اطلاعات را در مورد ساختار نوروتوكسين هاي دريايي، هدف مولكولي و فارماكولوژي آن ها، روش هاي آناليز تشخيصي و سنجش كمي آزمايشگاهي، تظاهرات باليني و همچنين پيشگيري و درمان، در صورت دستيابي، فراهم مي آورد. علاوه بر اين، اين مطالعه بر روي مسموميت دريايي و سندرم هاي مختلف نوروتوكسيك مانند سيگواترا، مسموميت تترودوتوكسين و مسموميت صدفي فلج دهنده، پس از مصرف مواد حاوي توكسين هاي دريايي متمركز گرديده است. يافته ها: تعدادي از نوروتوكسين ها با توجه به قدرت توكسيسيتي آن ها بر اساس LD50 در بين نوروتوكسين هاي مورد مطالعه، مايتوتوكسين، پالي توكسين و سيگواتوكسين، تترودوتوكسين و ساكسيتوكسين، بروتوكسين، آزاپيراسيد، يسوتوكسين، كولياتوكسين، دوموئيك اسيد و كونوتوكسين ها به ترتيب داراي قدرت بيشتري گزارش گرديده اند. هدف اصلي بسياري از اين نوروتوكسين هاي دريايي، كانال هاي سديمي وابسته به ولتاژ و در نتيجه مهار هدايت يوني از طريق اين كانال است. علاوه بر اين، اين تركيبات با كانال هاي پتاسيمي و كلسيمي وابسته به ولتاژ تداخل و شار يون هاي مذكور را به انواع مختلف سلول ها، تعديل مي نمايند. همچنين مشخص گرديده است كه هدف پاليتوكسين، پمپ Na -K /ATPase مي باشد. نتيجه گيري: مطالعات مورد بررسي نشان دادند كه سيگواترا شايع ترين سندرم مسموميت دريايي است، اما اغلب كشنده نيست. مسموميت ماهي بادكنكي حاصل مصرف ماهي حاوي تترودوتوكسين و مسموميت صدفي پاراليتيك، نسبت به سيگواترا داراي شيوع كمتري بوده، اما ميزان مرگ ومير بالاتري دارد. همچنين بر روي برخي از توكسين ها نظير مايتوتوكسين با وجود قدرت سميت بالا، مطالعه زيادي انجام نگرفته است. علاوه بر اين، اثرات فارماكولوژي، مكانيسم اثر و يا هدف ملكولي برخي از توكسين ها نظير كولياتوكسين و اوسترئوتوكسين 3، همچنان ناشناخته باقي مانده اند كه هر كدام مي تواند موضوع پژوهش ها و شايد نسل داروهاي آتي باشد.
Researchers Amir Vazirizadeh (Third researcher)