|
Title
|
تأثير زمان هاي روز بر بازتواني آسيب اسپرين مچ پا و ميزان آسيب مجدد
|
|
Type
|
Article
|
|
Keywords
|
Not Record
|
|
Abstract
|
اسپرين مچ پا از شايعترين آسيب هاي حاد ورزشي است كه بهعلت آسيب به گيرنده هاي
حس عمقي و كاهش تعادل، خطر بازگشت مجدد آن زياد است. با توجه به اثبات تأثير
ريتم هاي روزانه بر اجراي ورزشي، هدف از تحقيق حاضر بررسي تأثير زمان هاي روز بر
بازتواني اسپرين مچ پاست. 22 نفر از ورزشكاران غيرحرفه اي مبتلا به اسپرين يكجانب? مچ پا
200 سانتيمتر( در اين /1± 9/ 02 كيلوگرم، قد: 26 /2 ± 9/ 12 سال، وزن: 2 /1 ± 1/ )سن: 0
16 (، يك - - 26 ( و عصر ) 21 تحقيق شركت و به صورت تصادفي در دو گروه تمريني صبح ) 1
دوره فيزيوتراپي را به مدت 21 جلسه سپري كردند. بعد از اطمينان از راه رفتن بدون درد، در
همان زمان ها به مدت چهار هفته از آزمون تعادلي ستاره بهعنوان برنام? بازتواني استفاده شد
كه بهعنوان برنام? بازتواني در درمان اسپرين مچ پا گزارش شده است. براي ارزيابي ميزان
تأثير برنام? بازتواني از آزمون تعادلي ايستادن روي يك پا استفاده و ميزان آسيب مجدد بعد
از يك سال ثبت شد. از آزمون تي مستقل و وابسته براي تجزيه و تحليل داده ها استفاده شد.
نتايج تحقيق نشان داد بعد از دور? بازتواني، ميانگين نتايج آزمون تعادلي ايستادن روي يك
=6/ پا در گروه عصر بهطور معنيداري بهتر از گروه صبح بوده است ) 69 P =1/ و 23 t (. بعد از
يك سال، دو نفر از گروه صبح و يك نفر از گروه عصر مجدداً به اسپرين مچ پا مبتلا شدند كه
تفاوت معنيدار نبود. با توجه به مثبت بودن تأثير زمان بر كسب تعادل ايستا، اين تحقيق
مي تواند پايه اي براي تحقيقات گسترده تر با تعداد نمونه هاي بيشتر و با استفاده از
دستگاه هاي تشخيصي باليني پيشرفته تر باشد تا شايد بتوان با انجام بازتواني در زمان هاي
مناسب تر، روند بهبودي را تسريع و بازگشت مجدد آسيب را كاهش داد.
|
|
Researchers
|
Hamid Reza Sadeghipour (First researcher) ,
|