Abstract
|
در دهه اخير مسئله تصادفات جاده اي در ايران از اهميت خاصي برخوردار گرديده و نه تنها در ايران بلكه در استان بوشهر به عنوان يكي از بزرگترين مشكلات سلامتي عمومي در حال بررسي بوده است. لذا با توجه به اين مهم، هدف تحقيق حاضر "شناسايي و رتبه بندي عوامل مؤثر بر تصادفات جاده اي استان بوشهر" با تمركز بر نقش عوامل سه گانه موثر بر تصادفات جاده اي شامل عوامل انساني، جاده و وسيله نقليه بود. روش اجراي تحقيق از نوع توصيفي- پيمايشي بوده است. جامعه آماري تحقيق شامل كل داده هاي مربوط به تصادفات رخ داده در سال 1389 حاصل از فرم كام است. همچنين براي رتبه بندي هريك از عوامل مؤثر در تصادفات جاده اي از تكنيك فرايند تحليل سلسله مراتبي (AHP) استفاده شد. يافته هاي تحقيق نشان داد كه سهم عامل انساني در تصادفات جاده اي استان بوشهر با 75% در رتبه نخست بوده است. در حاليكه نقش عامل جاده با 17% و وسيله نقليه با 8% در رتبه هاي بعد قرار مي گيرند. همچنين زير معيارهاي "عجله و شتاب بي مورد" در عامل انساني، "نقص علايم عمودي" در عامل جاده و بالاخره "ساير نقايص(مانند: نقص در كمربند ايمني، نقص و يا فقدان آينه ها، نقص شيشه هاي خودرو، نقص علائم هشدار دهنده، نقايص فني موتوري خودرو)" در عامل وسيله نقليه داراي بيشترين سهم در ايجاد تصادفات جاده اي در محورهاي ارتباطي استان بوشهر بوده اند. طبقه بندي توصيفي داده هاي تصادفات جاده اي نيز بر حسب عوامل محيطي مانند ماه تصادف، روز تصادف، وضعيت روشنايي، نحوه برخورد، موقعيت تصادف، كاربري محل تصادف انجام و مورد بررسي قرار گرفت. در پايان پيشنهادهاي لازم جهت كاهش تصادفات جاده اي در استان بوشهر ارائه گرديد.
|