|
Title
|
مطالعه ساختار جمعيتي هامور معمولي ( Epinephelus coioides (Hamilton, 1822 در خليج فارس با استفاده از نشانگرهاي ريزماهواره
|
|
Type
|
Presentation
|
|
Keywords
|
ساختار جمعيتي، تنوع ژنتيكي، ريزماهواره، خليج فارس، هامور معمولي
|
|
Abstract
|
ساختار جمعيتي Epinephelus coioides، هامور معمولي، در خليج فارس از نظر 6 جايگاه ريزماهواره پلي مورف مورد بررسي قرار گرفت. 3-5 گرم از بافت نرم هر كدام از 120 نمونه صيد شده از 6 ايستگاه تهيه گرديد. استخراج DNA با استفاده از روش استاندارد استات آمونيوم انجام وكميت و كيفيت آن با روش هاي اسپكتروفتومتري و الكتروفورز بر روي ژل آگارز 1 درصد بررسي شد. قطعات DNA در دستگاه PCR تكثير شده سپس بر روي ژل پلي اكريلاميد رانده شد و رنگ آميزي با كمك نيترات نقره صورت گرفت. ميانگين پارامترهاي ژنتيكي شامل آلل هاي واقعي و موثر براي تمامي لوكوس ها و جمعيت ها، بترتيب 5.458 و 3.793، همچنين هتروزيگوسيتي مشاهده شده و قابل انتظار بترتيب 0.500 و 0.649 مي باشد. آزمون AMOVA بيشترين ميزان Fst، (0.086) و كمترين ميزان جريان ژني (Nm=2.652) را بين دو جمعيت خوزستان و بوشهر، كمترين ميزان Fst، (0.034) و بيشترين ميزان جريان ژني (Nm=7.070) را بين دو جمعيت دير و بندرعباس نشان داد. جمعيت خوزستان جدايي نسبي را در قياس با ساير جمعيت هاي مورد مطالعه نشان مي دهد، بنابر اين اعمال مديريت شيلاتي جداگانه توصيه مي گردد.
|
|
Researchers
|
Hamed Ghanaatian (First researcher) , Mehdi Mohammadi (Third researcher) , ُAhmad qasemei (Fifth researcher)
|