Title
|
واكاوي قيود منصوبي از منظر نحو مفهومي و ميزان تأثير آن در تسهيل آموزش نحو
|
Type
|
Presentation
|
Keywords
|
زبان عربي، نحو مفهومي، منصوب، ركن، قيد
|
Abstract
|
زبان عربي زبان دين و قرآن است و آگاهي به قواعد دستور زبان، نيازي غير قابل انكار است. بسياري از فراگيران، در ارتباط ميان اجزاء جمله و كل آن موفق نيستند؛ بنابراين در فضايي بيگانه از ساختمان جمله، سعي در ارتباط از طريق معاني لغات دارند تا با كمك معناي لغوي، نقش كلمه را تشخيص دهند. در اينجا ضرورتِ يافتن راه حلي براي كاهش خطا در شناخت نقش اصلي يك كلمه در تركيب، امري اساسي خواهد بود كه در اين اثر به آن پرداخته شده است. اين پژوهش، فلسفه علم نحو را شناخت ساختار جمله و اجزاي آن، به ويژه از نظر معنوي مي داند و اعراب را به منزلة قرينه، فرض مي كند. پس در كنار حيثيت اعرابي، محور اساسي را مهندسي جمله مي داند. آشنا كردن دانش پژوه با اركان جمله؛ يعني همان مسند و مسند اليه و توجه به آن ها به عنوان استوانه هاي جمله، حتي در تعاريف نيز تغيير ايجاد مي كند، البته نمي توان از نقش قواعد نحو چون «اعراب» و «اصول نحوي» غافل شد و دربسياري از موارد، دانستن معاني گره گشا نيست و بدون كمك قواعد نمي توان معاني درست و دقيقي به دست آورد؛ در اين پژوهش هدف آن است كه، با روش توصيفي- تحليلي، قدرت تركيب معاني را -كه نقش مقدماتي در تحليل همة جمله ها دارند- در نزد فراگير بالا ببرد؛ در نتيجه فراگير ركن و فضله (مفعول به،حال ...) را با توجه به دانسته هاي قبلي خود از هم تمييز داده و در تشخيص نوع فضله به مفهوم كلام رجوع مي كند و با كمك مفاهيمي چون حدث و ذات و ... آن قيد را معين مي سازد.
|
Researchers
|
Forok Farahmand Harami (First researcher) , Hossein Mohtadi (Second researcher) , Mohammad Javad Pourabed (Third researcher) , Rasoul Balavi (Fourth researcher)
|