|
Title
|
مداخله متمركز بر افزايش فعاليت پدر در فرايند هم والدگري و تاثير آن بر صميميت و تعهد همسران و رابطه پدر و فرزند
|
|
Type
|
Thesis
|
|
Keywords
|
رابطه همسران، هم والدگري، تعهد همسران، صميميت همسران، رابطه پدر و فرزند
|
|
Abstract
|
زمينه: دركارهاي پژوهشي عدم توجه به والدگري پدران و تاثير آن بر روابط زوجين از طريق مداخله غيرمستقيم با اهرم كمك به فرزندان ميتواند داراي اهميت باشند و با اين روش ميتوان به نتايج رضايتبخشي دست يافت.
هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسي اثربخشي مداخله متمركز بر افزايش فعاليت پدر در فرآيند هموالدگري و تاثير آن بر صميميت و تعهد همسران و رابطه پدر- فرزند ميباشد.
روششناسي: جامعه آماري اين پژوهش شامل تمام خانواده هاي داراي فرزند كالس پنجم يا ششم ابتدايي شهر بوشهر در سال تحصيلي 1402 بودند كه 32 خانواده (32 مرد، 32 زن و 32 كودك) به روش دردسترس انتخاب شدند، سپس به صورت تصادفي 16 خانواده (16مرد، 16 زن، 16 كودك) در گروه آزمايش و 16 خانواده (16مرد، 16 زن، 16 كودك) در گروه كنترل گمارده شدند. طرح پژوهش به صورت پيشآزمون و پسآزمون بههمراه گروه كنترل بود. به منظور تجزيه و تحليل دادهها در اين پژوهش پس از استخراج نتايج و تحليل توصيفي دادهها و محاسبه ميانگين و انحراف استاندارد، از روش تحليل كوواريانس يكراهه، واريانس چند متغيره و آزمون يومن وايتني استفاده گرديد.
يافته ها: نتايج تحليل كوواريانس نشان داد كه ميزان معناداري براي متغيرهاي پژوهش به ترتيت صميمت زناشويي پدران 001/0؛ تعهد زناشويي پدران 001/0؛ تعهد زناشويي مادران 003/0؛ كيفيت رابطه والد-كودك در پدران 18/0 و كيفيت رابطه والد-كودك در كودكان 001/0 است و نتايج آزمون يومن وايتني نشان داد كه ميزان معناداري براي متغير صميمت زناشويي مادران 13/0 است.
نتيجه گيري: نتايج حاصل از اين پژوهش نشان ميدهد مداخله متمركز بر افزايش فعاليت پدر در فرزندپروري باعث افزايش كيفيت رابطه همسران در بعد صميميت و تعهد است و همچنين باعث افزايش كيفيت رابطه والد-كودك مي شود.
|
|
Researchers
|
roghayeh rahimi (Student) , Mahnaz Joukar (First primary advisor) , Mostafa Dehghani (Advisor)
|