|
Title
|
ارزيابي ميزان تحقق پذيري طرح توسعه ي شهري بوشهر با تاكيد بر كاربري هاي عمومي و تبيين علل آن به روش بهترين _ بدترين
|
|
Type
|
Article
|
|
Keywords
|
ارزيابي ، تحقق پذيري، طرح توسعه ي بوشهر، كاربري هاي عمومي، مدل BWM
|
|
Abstract
|
تهيه ي طرح هاي شهري همواره نيازمند شاخص هايي است كه نشان دهد در هر لحظه در چه مختصاتي نسبت به چشم انداز طرح قرار گرفته است؛ چرا كه برنامه ريزي فرايندي است كه با تهيه طرح خاتمه نيافته؛ بلكه از طريق ارزيابي، اقدامات و تصميم گيري هاي مجدد ادامه مي يابد. لذا در اين پژوهش ميزان تحقق پذيري كاربري هاي عمومي پيشنهادي طرح توسعه ي شهري بوشهر، ابتدا در مقياس شهر و سپس در سطح ناحيه ي 6 بوشهر ارزيابي مي شود. پژوهش حاضر از نوع هدف توصيفي_تحليلي است و شيوه گردآوري اطلاعات، مطالعات كتابخانه اي و بررسي هاي ميداني بوده است. در مطالعات كتابخانه اي از اطلاعات بازنگري طرح تفصيلي شهر بوشهر (مصوب سال 1391) و مطالعات اوليه بازنگري طرح جامع شهر بوشهر (1399) استفاده شده و در مطالعات ميداني، ابزار امتيازدهي به مولفه هاي موثر در تحقق پذيري كاربري هاي عمومي پيشنهادي طرح توسعه ي بوشهر، پرسشنامه بوده كه به واسطه ي 30 نفر از اساتيد بومي گروه شهرسازي و مديران ارشد شهري بوشهر تكميل شده است. به منظور وزن دهي به مولفه هاي موثر در تحقق پذيري كاربري هاي عمومي پيشنهادي طرح توسعه ي شهري بوشهر از روش BWM كه در سال 2016 توسط رضايي ارائه شده، استفاده گرديده و در جهت حل محاسبات از نرم افزار Lingo استفاده شده است. يافته هاي پژوهش حاضر حكايت از آن دارد كه عمده ي پيشنهادات طرح توسعه ي شهري بوشهر در قالب كاربري هاي عمومي، به طور كامل محقق نشده است و كاربري هاي عمومي به صورت متوازن در بين نواحي شهر بوشهر توزيع نگرديده است. از ميان معيار ها و مولفه هاي موثر بر تحقق پذيري كاربري هاي عمومي شهر بوشهر، معيار مالكيت اراضي (نظامي، اوقافي، خصوصي و...) بيشترين ميزان اثر گذاري را در عدم تحقق كاربري هاي عمومي پيشنهادي در سطح شهر بوشهر و ناحيه ي 6 داشته است.
|
|
Researchers
|
Jahangir Heidari (First researcher) , ahmadreza khajeh (Second researcher) , mahsa Deghanian (Third researcher)
|