|
Title
|
تداوم و تحول راه هاي تجاري كرانه ها به پس كرانه هاي خليج فارس از 1722 تا 1896 ميلادي
|
|
Type
|
Thesis
|
|
Keywords
|
خليج فارس، زنديه، افشاريه، قاجاريه، راههاي مواصلاتي.
|
|
Abstract
|
خليج فارس به عنوان دروازه تجارت دريايي ايران در طول تاريخ، از دوره صفويه وجهي متمايز به خود گرفت. چه، از همين دوره به شكلي جدي پاي قدرت هاي اروپايي به اين منطقه باز شد تا تجارت اين منطقه وارد دوره اي جديد شود. با سقوط اين سلسله اختلالي همه جانبه در ايران ايجاد شد كه خليج فارس نيز از آن بي بهره نماند. كشمكش هاي پس از سقوط صفويه تا استقرار حكومت زند در يكي از مراكز سياسي نزديك به خليج فارس، احتمالا اثر زيادي بر تجارت خليج فارس گذاشت. اين مساله احتمالا با سقوط زنديه و بر آمدن قاجاريه صورتي متمايز به خود گرفت. بر اين مبنا اين پژوهش در پي آن است تا تحولات راه هاي تجاري منتهي به خليج فارس از نقطه بحراني سقوط صفويه تا پايان عصر ناصري، عوامل و پيامدهاي آن را بررسي نمايد. اين پژوهش به صورت توصيفي- تحليلي و با تحليل منابع كتابخانه اي انجام شده است. نتايج اين پژوهش نشان مي دهد كه بندرعباس، كنگ و لنگه كه تا پايان عصر صفوي مهم ترين بنادر ارتباطي با داخل ايران از طريق لار-شيراز و كرمان-شيراز بودند، با سقوط صفويه دچار تزلزل در جايگاه خود شدند. اين مساله كه ناشي از يورش افاغنه، آشفتگي هاي مربوط به ساقط كردن آنها توسط نادر و شورش هاي حكام محلي تا دوره زنديه بود به تدريج جاي خود را به بندر بوشهر و بنادر نزديك به آن دادند. بوشهر كه در دوره نادر رشد خود را آغاز كرده بود نه در تيررس افاغنه قرارگرفت و نه چندان درگير ناامني هاي محلي شد. به همين خاطر در رقابت با بندر ريگ در جوار خود و بندرعباس كه اكنون موقعيت خود را از دست داده بود، توانست به بندر نخست ايران بدل شود تا بدين طريق راه ارتباطي از خليج فارس به داخل ايران نيز تغييركند. با اين حال تا اوايل دوره زنديه هنوز مسير ارتباطي بندرعباس-لار حداقلي از رونق را داشت و از همين دوران و به تدريج جاي خود را به مسير بوشهر-كازرون داد.
|
|
Researchers
|
seyyed mohammad mehdi mousavi (Student) , Mohmmad Reza Gholizadeh (First primary advisor) , Hasan Allahyari (Advisor)
|