|
Title
|
سياست ها و مواضع دولت هاي خليج فارس در قبال تحولات و راهبردهاي سياسي پاكستان (1990 – 1947): ايران و عربستان سعودي
|
|
Type
|
Thesis
|
|
Keywords
|
خليج فارس، پاكستان، سياست خارجي، ايران، عربستان سعودي، همكاري و منازعه
|
|
Abstract
|
خليج فارس و نواحي پس كرانه اي آن در طول تاريخ، نقش عمده اي در تحولات فرهنگي و تمدني منطقه و جهان ايفا نموده اند. موقعيت ويژه جغرافيايي خليج فارس موجب شده است تا اين منطقه به يكي از مراكز مهم مبادلات اقتصادي و مراودات اجتماعي بين نواحي شرق آفريقا، حوزه اقيانوس هند و جنوب شرق آسيا تبديل شده و همواره در مسأله رقابت بين قدرت هاي بزرگ منطقه اي و جهان داراي جايگاه ويژه اي باشد. حضور مستمر و كشمكش برانگيز قدرت هاي خارجي در خليج فارس يكي از نمودهاي بارز اهميت آن در مناسبات بين المللي است.
پاكستان به عنوان كشوري مسلمان، بازيگري موثر و مهم در سطوح منطقه اي و بين المللي است. برخورداري از پتانسيل بالاي جمعيتي در كنار بافت متراكمي از هويت هاي رنگارنگ، اين كشور را با دوگانه هاي متعارض و دشوار مواجه ساخته است. ارتش قدرتمند پاكستان و توان اتمي اين كشور مي تواند ضمن تامين امنيت داخلي بر صلح و ثبات منطقه اي موثر باشد، در حالي كه فرهنگ كشمكش و ناتواني در پيشبرد نگرش هاي منطق محور كه بيشتر ريشه تاريخي و استعماري دارد، سبب شده است عناصر امنيت بخش اين كشور ريسك پذير شوند. مسأله اصلي پيش روي اين پژوهش، اين است كه كشورهاي منطقه خليج فارس (بويژه دولت هاي ايران و عربستان سعودي)، چه مواضع و سياست هايي در قبال تحولات سياسي پاكستان و سياست هاي راهبردي آن كشور طي دوره زماني 1947 تا 1990م. اتخاذ كرده اند. يافته اصلي پژوهش حاضر كه با روش توصيفي – تحليلي به نگارش درآمده اين است كه دولت پاكستان طي دوره قبل و بعد از انقلاب اسلامي ايران، با هر دو دولت ايران و عربستان سعودي روابط خاص و دوستانه اي داشته است.
|
|
Researchers
|
ahmad nikkhah (Student) , Mohammad Mansouri Moghaddam (First primary advisor) , Ali Rasoli (Advisor)
|