|
Title
|
رهيافتي كيفي به فرادانش مديريتي، بر پايه روش تحليل مضمون
|
|
Type
|
Article
|
|
Keywords
|
فرادانش فرادانش مديريتي فرادانش استراتژيك تحليل مضمون
|
|
Abstract
|
به ساده ترين بيان، فرادانش، دانش در باره دانش ديگران است. هرچه دانش سازمان در باره دانش ديگر شخصيت هاي حقيقي و حقوقي بيشتر باشد، انتظار مي رود تصميم هاي راهبردي در سازمان، با كيفيت بيشتري گرفته شود. اين پرسش كه مسئوليت مديران در برابر فرادانش سازماني چيست؟ به قدر كفايت، تئوريزه و مدل نشده است. اين پژوهش در راستاي پر كردن اين خلاء نظري در زمينه فرادانش راهبردي مديريتي انجام شده است. از منظر فلسفي اين پژوهش در دسته پارادايم تفسيري قرار مي گيرد كه با رويكرد كيفي انجام شده است. از آنجا كه اين پژوهش از رويكرد تحليل مضمون انعكاسي بهره برده است. براي راهبرد تحليل مضمون انعكاسي از مدل برون و كلارك (2006) استفاده شده است. جامعه آماري اين پژوهش مديران بخش دولتي در استان بوشهر بوده و نظرات 11 مدير ارشد سازماني بخش دولتي با مصاحبه نيمه ساختاريافته مرور شده است. در كدگذاري اوليه تعداد 176 كد مشخص گرديد. يافته هاي پژوهش نشان از آن دارد كه سازه فرادانش راهبردي مديريتي از دو مضمون فرعي فرادانش برون سازماني و فرادانش درون سازماني تشكيل شده است. در فرادانش درون سازماني به ابعادي به مانند فرهنگ به اشتراك گذاري منابع دانش، ظرفيت ساختاردهي مدير به فرادانش، كيفيت تعامل مدير در فرادانش، شناخت مدير از منابع دانش در سازمان اشاره شده است. همچنين در فرادانش برون سازماني به ابعادي چون شناخت مدير از منابع دانش برون سازماني، درك مدير از ظرفيت ها و چالش هاي محيطي دانش، شناخت مدير از منابع دانش مراجع بالادستي و توان مدير در انتقال دانش بين مديران مياني و بالادستي توجه شده است.
|
|
Researchers
|
Seyed Yaghoub Hosseini (First researcher) , Mani Arman (Second researcher) ,
|