|
زمينه: تقلب، شامل اعمالي است كه منعكس كننده فقدان ارزش هاي عدالت، ناديده گرفتن صداقت و همچنين نقض قوانين توسط افراد براي كسب مزيت شخصي در قالب موفقيت در حيطه هاي مختلف است
هدف: از اين رو، هدف پژوهش حاضر تعيين تأثير فعال سازي ذهني ارزش هاي فردي خودافزايي بر رفتار متقلبانه و بررسي نقش تعديل گر صفات شخصيت بود.
روششناسي: پژوهش حاضر از نوع نيمه آزمايشي با پيش آزمون-پس آزمون و گروه كنترل بوده است. جامعه آماري پژوهش حاضر شامل كليه دانشجويان دانشگاه خليج فارس بوشهر در سال تحصيلي 1403-1402 بود. نمونه پژوهش حاضر شامل 59 نفر از اين دانشجويان بود كه به روش تصادفي در سه گروه، گروه آزمايش خودافزايي 19 نفر، گروه آزمايش خودتعالي-بخشي 19 نفر و گروه كنترل 21 نفر، قرار گرفتند. در پژوهش حاضر از پرسشنامۀ پنج عاملي شخصيت نئو كاستا و مك كري (1992) و پرسشنامۀ زمينه يابي ارزش هاي شوارتز (2012) به عنوان ابزارهاي سنجش بهره برداري شد. سرانجام، داده ها با استفاده از تحليل كوواريانس مورد تجزيه وتحليل قرار گرفتند.
يافتهها: يافته هاي پژوهش حاضر چنين نشان دادند كه در مقايسه با گروه كنترل، گروه فعالسازي ذهني ارزش هاي فردي خودافزايي رفتارهاي متقلبانه بيشتري مرتكب شدند (05/0>p) اين در حالي بود كه فعال سازي ارزش هاي فردي خودتعالي بخش، نسبت به گروه كنترل، دست به رفتار هاي متقلبانۀ كمتري زدند (05/0>p). در اين ميان، هيچ يك از صفات پنجگانۀ شخصيت تعديل گر اثر فعالسازي ارزش هاي خودتعالي بخش بر رفتارهاي متقالبانه نبودند (05/0 p).
نتيجهگيري: بر اساس يافته هاي حاصل، مي توان نتيجه گيري نمود كه ارزش هاي فردي، به ويژه ارزش هاي مربوط به خودافزايي و خودتعالي بخش، نقش بنياديني در جهت دهي به رفتارهاي اخلاقي و توسعه شخصيت ايفا مي كنند. نتايج اين پژوهش مي تواند در برنامه ريزي هاي آموزشي، ارتقاء سلامت روان و بهبود تعاملات اجتماعي در محيط هاي دانشگاهي و فراتر از آن مورد استفاده قرار گيرد.
|