09 فروردین 1403
عبدالعلي حسامي

عبدالعلی حسامی

مرتبه علمی: استادیار
نشانی: دانشکده مهندسی کشاورزی - گروه علوم و مهندسی باغبانی
تحصیلات: دکترای تخصصی / کشاورزی
تلفن: -
دانشکده: دانشکده مهندسی کشاورزی

مشخصات پژوهش

عنوان
بررسی اثر متقابل کلرید کلسیم و اشعه فرابنفش بر کیفیت پس از برداشت میوه کنار هندی
نوع پژوهش پارسا
کلیدواژه‌ها
اشعه UV-C، پوسیدگی قارچی، کلرید کلسیم و کنار هندی
پژوهشگران محمد علی اکبر (دانشجو) ، عبدالعلی حسامی (استاد راهنما) ، فاطمه جمالی (استاد مشاور)

چکیده

کنار هندی از جمله میوه های مهم مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری است که پس از نخل و مرکبات به عنوان سومین محصول باغی استان بوشهر شناخته می شود. یکی از ویژگی های میوه کنار این است که هم روی درخت و هم پس از برداشت قدرت رسیدن را دارد، بهترین راه برای حفظ کیفیت میوه این است که میوه در مرحله بلوغ و قبل از رسیدن کامل از درخت برداشت شود و از روش های که ضمن افزایش عمر انبار داری، کیفیت میوه کنار را حفظ کند استفاده شود. هدف از این تحقیق بررسی اثر تیمارهای کلرید کلسیم و اشعه ماوراء بنفش UV-C بر عمر انباری و کیفیت میوه و آلودگی به قارچ های پس از برداشت در کنار هندی ( ZizipHus maurtiana) بود. این تحقیق در سال 1397، بصورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوک کامل تصادفی اجرا شد. تیمار ها شامل غوطه وری میوه ها در سه سطح کلرید کلسیم (صفر، دو درصد و چهار درصد) و چهار سطح اشعه UV-C (صفر، 15، 30 و 60 دقیقه) بود. پس از استفاده تیمار های شیمیایی در طی چهل روز انبار داری، صفات کمی شامل درصد کاهش وزن میوه، استحکام بافت، درصد پوسیدگی در اثر قارچ Alternaria sp. و درصد چروکیدگی و صفات کیفی شامل ویتامین ث، مواد کل جامد محلول، اسیدیته قابل تیتراسیون، pH و کلروفیل a و b اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که اثر ساده زمان های مختلف انبارداری و تیمارهای شیمیایی تأثیر معنی داری بر عمر انباری، کیفیت میوه و کنترل پوسیدگی قارچی پس از برداشت میوه داشتند. در حالت کلی تیمارهای شیمیایی اعمال شده نسبت به میوه های شاهد کیفیت میوه کنار هندی را در زمان برداشت بهبود بخشید. به طوری که میوه های تیمار شده سفتی بافت بیشتری نسبت به میوه های شاهد داشتند و از طرفی مقدار ویتامین ث، اسیدیته قابل تیتراسیون، محتوای مواد جامد و کلروفیل در میوه های تیمار شده بیشتر بود. هم چنین درصد پوسیدگی، درصد کاهش وزن و درصد میوه های چروکیده در میوه های کنار تیمار شده کمتر مشاهده شد. با افزایش مدت زمان انبار داری نیز درصد کاهش وزن، درصد میوه های آلوده، درصد چروکیدگی، pH و مواد جامد محلول افزایش یافت اما میزان استحکام بافت، ویتامین ث، اسیدیته قابل تیتراسیون، کلروفیل a و b در طی انبار داری کاهش پیدا کرد. طبق نتایج دریافت شده مشخص است که با افزایش غلظت کلرید کلسیم و مدت زمان تابش اشعه UV-C می توان میوه های کنار را به مدت بیشتری در انبار نگه داری کرد زیرا