عبدالعلی حسامی

انباشته شدن مواد زائد کشاورزی و مشکالت زیست محیطی ناشی از آنها ایجاب میکند که این مواد به نحو مطلوب و آگاهانه در چرخه حیات قرار گیرند. یکی از راهکارهای مهم بازیافت مواد زائد استفاده از آن در کشاورزی به ویژه به صورت کمپوست شده است. کمپوست نمودن ضایعات باغبانی و دامی یکی از بهترین روشها برای بهبود خواص و استفاده دوباره از این ضایعات از جمله نخل در چرخه تولید میباشد. برهمین اساس این آزمایش بصورت فاکتوریل در قالب طرح کامال تصادفی، به منظور بررسی کارایی بسترکشتهای مختلف برگرفته از ضایعات نخل خرما که به روشهای مختلف پوسیده شدند در تولید نشاءی گوجه فرنگی و مقایسه با کوکوپیت انجام گرفت. در این پژوهش دو فاکتور شامل رقم )پریمو و سیاچ( و 4 بستر کشت )کوکوپیت، ضایعات پوسیده نخل با کود اوره 444 گرم، ضایعات پوسیده نخل با کود گوسفندی به نسبت1:1 و ضایعات پوسیده نخل با کود گوسفندی به نسبت 1:1 )با پنج تکرار در یک دوره پرورش 44 روزه اجرا گردید. و صفاتی از قبیل طول نشاء، قطر نشاء، طول ریشه و تعداد برگ اندازهگیری گردید. نتایج آزمایش نشان داد، که بستر کشت ضایعات پوسیده نخل به همراه کودهای گوسفندی و اوره موجب افزایش تمامی صفات مورد بررسی نسبت به تیمار شاهد )کوکوپیت( شد. همچنین بررسی نتایج نشان داد که با افزایش میزان کود گوسفندی به کمپوست نخل، صفات مورد بررسی نیز افزایش یافتند. بستر ضایعات پوسیده نخل به همراه کود گوسفندی با نسبت وزنی 1:1 به عنوان بهترین بستر کشت و رقم پریمو به عنوان بهترین رقم در این تحقیق معرفی میگردد