افسانه مرادی

شباهت و تفاوت تابلو بالینی بیماران مبتلا به اختلال شخصیت مرزی و اختلال دو قطبی نوع دو از جنبه های مختلف علامت شناسی، آسیب شناسی، سبب شناسی و پاسخ به درمان همواره از مباحث چالش برانگیز بین روانپزشکان و روانشناسان بوده است. در این راستا هدف از پژوهش حاضر مقایسه نیمرخ عصب روانشناختی بیماران مبتلا به اختلال شخصیت مرزی و اختلال دو قطبی نوع دو و افراد بهنجار است. جامعه آماری گروه های بیماران(گروه اختلال شخصیت مرزی و گروه اختلال دو قطبی نوع دو) این پژوهش شامل کلیه بیماران(زن و مرد)، با حداقل تحصیلات ابتدایی، در رده سنی 40-18 سال که در سال 1400-1399 به بخش اعصاب و روان بیمارستان الزهرا شهر اصفهان مراجعه نموده و توسط روانپزشک و براساس معیار های DSM-5 و همچنین استفاده از مصاحبه نیمه ساختاریافتهSCID-5، تشخیص ابتلا به اختلال شخصیت مرزی و اختلال دو قطبی نوع دو را دریافت کردند. جامعه آماری افراد بهنجار شامل کلیه افراد خارج از بیمارستان(زن و مرد) در رده سنی 18-40 و با حداقل تحصیلات ابتدایی بودند، که با استفاده از پرسشنامه سلامت عمومی و همچنین مصاحبه بالینی توسط پژوهشگر مورد ارزیابی قرار گرفتند و هیچ گونه سابقه بیماری روانپزشکی در خود و بستگان درجه اول نداشتند. برای انتخاب نمونه ابتدا اعضای سه گروه(گروه اختلال شخصیت مرزی، اختلال دو قطبی نوع دو و بهنجار) بر اساس پرسشنامه دموگرافیک مورد همتا سازی قرار گرفتند. و در نهایت تعداد 60 نفر بیمار مبتلا به اختلال شخصیت مرزی و اختلال دو قطبی نوع دو (30 نفر از گروه بیمار مبتلا به اختلال شخصیت مرزی و 30 نفر گروه بیمار مبتلا به اختلال دو قطبی نوع دو)، تحت درمان دارویی با تثبیت کننده های خلق، و همچنین تعداد 30 نفر از افراد بهنجار به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. داده های تجربی با استفاده از ازمون های رایانه ای برج لندن شالیس(1982)، برو/ نرو هافمن(1984)، عملکرد پیوسته(1956)، ان- بک(1958)، رنگ-واژه استروپ ساده(1935)، بارت(2002) جمع آوری شد. و در نهایت دادهای جمع آوری شده توسط نرم افزار SPSS-25 و با استفاده از آزمون تحلیل واریانس چند متغیره(MANOVA) و آزمون تحلیل واریانس تک متغیره(ANOVA) و همچنین ازمون تعقیبی توکی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد، بیماران مبتلا به اختلال شخصیت مرزی و اختلال دو قطبی نوع دو در بازداری