محمد واقفی

در سال های اخیر استفاده از پوشش های پلیمری مسلح با الیاف FRP به منظور تقویت اعضای بتنی و همچنین افزایش عمر بهره برداری ازآ نها بسیار رایج شده است. مقاومت و سختی بالا، وزن اندک، مقاومت در برابر خوردگی، نصب سریع و آسان نسبت به ورق های فولادی از جمله ویژگی های مهم پلیمرهای مسلح با الیاف FRPمی باشد. این پایان-نامه به بررسی آزمایشگاهی رفتار فشاری بتن محصور شده شامل مش الیاف شیشه مدفون می پردازد. مش مورد استفاده در این مطالعه دارای چشمه هایی با ابعاد 20 میلی متر، با وزن 240 گرم به ازای هر مترمربع و مقاومت کششی 60 کیلونیوتن بر متر می باشد. جهت انجام این پژوهش 42 نمونه استوانه ای بتنی استاندارد، دارای قطر 150 میلی متر و ارتفاع 300 میلی متر، به صورت محصورنشده و همچنین محصور شده با مش الیاف شیشه به صورت مدفون، ساخته شده است. نمونه های محصور شده شامل مش با تعداد لایه های دورپیچ 1، 5/1 و2 لایه و نیز پوشش های بتنی 10 و20 میلی متر بر روی آن ها می باشند. نمونه های مذکور پس از ساخت و عمل آوری تحت آزمایش قرار گرفته و با استخراج منحنی تنش-کرنش، رفتار فشاری آن ها به ازای لایه ها و پوشش های متنوع از نظر شکل پذیری، جذب انرژی و مقاومت فشاری تحت بارهای وارده ارزیابی شده است. نتایج نشان می دهند که استفاده از مش الیاف شیشه به صورت مدفون در بتن به منظور ایجاد محصورشدگی در آن، در سن 28روز، موجب کاهش جزئی مقاومت محصورشدگی در حدود 3 درصد شده، اما شکل پذیری و نرم شوندگی نمونه پس از گسیختگی بهبود یافته و جذب انرژی در حدود 20 درصد افزایش می یابد. با بررسی نمونه ها مشخص شد که شکل پذیری و جذب انرژی نمونه ها با تعداد لایه ها ارتباط مستقیم دارد. جهت مطالعات بیشتر به بررسی اثر راستاهای مختلف الیاف بر رفتار بتن محصور شده توسط آن پرداخته شده است. بدین منظور نمونه هایی با تعداد لایه ها و پوشش های مختلف بتن به وسیله مش با راستای 45 درجه محصور شده و در سن 28 روز مورد آزمایش قرار گرفته اند. نتایج حاصل شده نشان داد که استفاده از مش با راستای الیاف 45 درجه، مقاومت محصورشدگی را در حدود 6 درصد افزایش داده و جذب انرژی به نسبت راستای 90 درجه بهتر شده، اما شکل پذیری نمونه در مقایسه با راستای الیاف 90 درجه کاهش یافته است. در نهایت باتوجه به نتایج حاصل شده و عملکرد مناسب مش الیاف شیشه در حفظ شکل پذیری نمونه و جلوگیری