محمد واقفی

این پژوهش به مقایسه ی نتایج روش های تحلیلی و عددی، با نتایج میدانی سیستم چاهک های نقطه ای با جذب آب ثقلی در یک پروژه گودبرداری شده با عمق 4 متر واقع در بندر بوشهر می پردازد. هدف از تحلیل های عددی و تئوری، به دست آوردن نرخ دبی خروجی از چاهک های نقطه ای با جذب آب ثقلی برای کاهش تراز آب زیرزمینی در نقطه وسط گود به میزان 5/0 متر پایین تر از کف گود، با تغییر در پارامتر های فاصله بین چاهک ها، فاصله چاهک ها از دیواره گود، تغییر قطر چاهک ها، تغییر جابجایی در مرزهای هیدرولیکی با هد ثابت و تغییر در نفوذپذیری خاک می باشد. برمبنای نرخ جریان به دست آمده از تحلیل ها و هد مشخص، دو عدد پمپ گریز از مرکز طراحی شده است که تطابق بسیار خوبی با پمپ های استفاده شده در عملیات پمپاژ میدانی دارد. تحلیل تئوری برای به دست آوردن دبی عبوری از چاهک ها، در شرایط جریان پایدار و در نظر گرفتن فرضیات دوپوئی-فورشهایمر برای حل معادله دیفرانسیل آب های زیرزمینی در محیط اشباع، در یک آبخوان آزاد انجام شده است. شبیه سازی عددی در یک شرایط پایدار و با استفاده از نرم افزار اجزاء محدود Seep3d و نرم افزار تفاضل محدود Processing Modflow صورت گرفته است. قطر و عمق چاهک ها پارامترهایی هستند که در مطالعه موردی انجام شده ثابت می باشند. نتایج بدست آمده از لاگ های حفاری ژئوتکنیک نشان می دهند که لایه های خاک در محدوده عمق گود، متشکل از دو لایه ماسه لای دار (SM) و رس (CL) با نفوذپذیری پایین می باشند. تراز آب زیرزمینی در فاصله 5/2 متری از سطح زمین می باشد. تحلیل های صورت گرفته نشان می دهند که افزایش پارامترهای فاصله بین چاهک ها، نفوذپذیری آبخوان و قطر چاهک ها باعث افزایش دبی عبوری از چاهک ها می شود و جانمایی چاهک ها در بیرون از گود و دورتر شدن مرزهای با هد ثابت، باعث کاهش دبی عبوری از چاهک ها می شود. آزمایش پمپاژ میدانی در شرایط پایدار نشان می دهد که دبی اندازه گیری شده با نتایج تئوری، تجربی و عددی مطابقت خوبی دارد.