ماندانا زارعی

امروزه آلودگی های ناشی از بسپارهای سنتزی توجه همگان را به استفاده از مواد زیست تخریب پذیر معطوف کرده است و در طی دو دهه اخیر مطالعه بر روی مواد زیست تخریب پذیرگسترش وسیعی یافته است. به دلیل معایب متعدد از جمله ایجاد آلودگی زیست محیطی، عدم بازیافت آسان، گران بودن مواد اولیه، بالا بودن هزینه تولید و امکان بروز مسمومیت در مصرف کننده به علت مهاجرت مونومرها یا الیگومرها به مواد خوراکی، زیست بسپارها به عنوان جایگزینی ایمن و زیست تخریب پذیر برای پلاستیک های حاصل از مشتقات نفتی بسیار مورد توجه قرار گرفته اند. این پژوهش مروری بر انواع نانو حامل های بسپاری زیست تخریب پذیر در انتقال داروها است.