مهدی محمدی

امروزه نوآوری و خلق محصولات جدید به عنوان شاه کلید رقابت و بقا در محیط کسب و کار قلمداد می شود. از این رو بنگاه های ا قتصادی سالانه بخشی از درآمدهای خود را در فعالیت های تحقیق و توسعه در فناوری های ن وظهور ه زینه می نمایند. بی تردید تنها عامل توجیه کننده این امر میزان خلق ارزش افزوده ای است که با تجاری سازی و به بازار رسانی این دسته از فناوری ها بدست می آید. با این حال این گونه فناوری ها با عدم اطمینان بالا و پیچیدگی فراوان همراه هستند که این مشخصه مدیریت و ارزیابی آنها را دشوارتر می سازد. این پژوهش با هدف ارائه چارچوبی جامع و کارآمد جهت ارزیابی پتانسیل تجاری سازی فناوری های نوظهور در صنایع زیست فناوری در کشور ایران ا نجام شده است.