10 فروردین 1403
كوروش قيصري

کوروش قیصری

مرتبه علمی: دانشیار
نشانی: دانشکده علوم و فناوری نانو و زیستی - گروه فیزیک
تحصیلات: دکترای تخصصی / فیزیک هسته ای-راکتور
تلفن: 07731222242
دانشکده: دانشکده علوم و فناوری نانو و زیستی

مشخصات پژوهش

عنوان
استخراج الگوریتم سیستم حفاظت پیشگیرانه اضطراری راکتور VVER-1000 بر مبنای محاسبه پارامتری DNBR و حداکثر انرژی حرارتی خطی بر واحد طول میله سوخت به کمک سیستم کنترل داخلی
نوع پژوهش مقالات در همایش ها
کلیدواژه‌ها
الگوریتم، سیستم حفاظت پیشگیرانه، راکتور VVER-1000، سیستم کنترل داخلی، حداکثر انرژی حرارتی خطی، پارامتر DNBR
پژوهشگران اصغر جانی پور (نفر اول) ، کوروش قیصری (نفر دوم)

چکیده

تمامی تجهیزات و سیستم های نیروگاه اتمی در حین بهره برداری عادی و فعالیت های راه اندازی، کار در توان نامی، توقف، تست و سوخت گذاری با رعایت حدود تعیین شده و شرایط فنی در راستای تولید انرژی فعالیت می نمایند. محدوده تغییرات پارامترهای فنی با توجه مرزهای بهره برداری معین و به وسیله سیستم کنترل و هدایت بهره برداری عادی کنترل می شوند. اختلال در شرایط بهره برداری عادی منجر به انحراف از شرایط و مرزهای مقرر بهره برداری در روند فعالیت نیروگاه اتمی می شود؛ که در نتیجه منجر به حادثه خواهد شد. سیستم های حفاظت های پیشگیرانه و اضطراری ویژه توقف راکتور هنگام دستیابی برخی پارامترهای نوترونیک و ترمودینامیکی که بیانگر افزایش مقدار کمی خود نسبت به مقادیر و شاخص های معین شده می باشند، سیگنال جهت کاهش توان و توقف اضطراری راکتور، زیربحرانی نمودن و نگهداشتن آن در این حالت ارسال می نمایند. این عمل، از طریق الگوریتم های محاسباتی از پیش تعریف شده بر مبنای معادلات ریاضی مختص به هر پارامترصورت می گیرد که سیستم کنترل و حفاظت راکتور با مقایسه داده های اخذ شده با مقادیر مرجع، سیگنال های کنترلی و حفاظتی لازم را به عملگرهای مورد نظر ارسال می کنند. در نسل های قدیمی راکتور های روسی، از داده های اخذ شده سیستم کنترل داخلی راکتور صرفاً برای پشتیبانی اپراتورهای راکتور بهره برداری می شد ولی سیگنال کنترلی و حفاظتی راکتور شکل نمی گرفت. با توجه به تجارب مفید کسب شده در مراحل مختلف طراحی، ساخت و بکار گیری فن آوری های جدید و با توجه به توصیه های آژانس بین المللی انرژی اتمی ، استخراج الگوریتم سیستم حفاظت های پیشگیرانه و اضطراری راکتورWWER-1000برمبنای دو پارامتر مهم انرژی حرارتی خطی بر واحد میله سوخت(Ql) و DNBR ، به کمک سیستم کنترل داخلی در دستور کار طراحان راکتور قرار گرفت. این الگوریتم بایستی بگونه ای باشد که بتواند تحقق و ارسال سیگنال مطمئن حفاظت راکتور را به طور خودکار بر مبنای حداکثرQl و حرارت کاهش DNBR در بازه بین20 تا 110 درصد توان نامی در ظرف کمتر از3 ثانیه تحقق یابد. احتمال عمل نکردن حفاظت اضطراری راکتور در این گونه موارد نبایستی در یک بازه یک ساله از7-10×5 فراتر رود. خطای تعیین حداکثرQl و کاهش DNBR نمی بایست به ترتیب از5%± و 17%± فراتر رود. در حال حاضر سیگنال های حفاظت های پیشگیرانه و اضطراری بر مبنای د