رحیم نیکخواه

استفاده از اسانس های گیاهی به عنوان ایده ای جدید در کاهش ضایعات پس از برداشت و افزایش عمر انبارمانی محصولات باغبانی و کنترل آلودگی قارچی در کشاورزی مطرح است. در همین راستا، آزمایشی به منظور بررسی تاثیر کلریدکلسیم، اسانس جلبک دریایی و اسانس زنیان بر عمر انبار مانی و ویژگی های کیفی میوه توت فرنگی، به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با دو فاکتور، اسانس جلبک اسپرولینا در دو غلظت (50 و 100 میلی لیتر در لیتر)، کلریدکلسیم ( 0 و 5/0 درصد)، و اسانس زنیان در دو غلظت (500 و 1000 میکرولیتر در لیتر) فاکتور دوم، زمان در سطح 4، 8 و12روز با سه تکرار اجرا گردید.نتایج آزمایش نشان داد، اسانس جلبک دریایی، اسانس زنیان، کلرید کلسیم و بر هم کنش تیمار ها تاثیر معنی داری بر صفات درصد پوسیدگی و آنتوسیانین داشت. مدت زمان انبارمانی روی هر دو صفات تاثیر معنی داری نشان داد، به طوری که با گذشت زمان انبارداری صفات، آنتوسیانین کاهش و صفت درصد پوسیدگی، افزایش یافت. در انتهای آزمایش کمترین درصد پوسیدگی میوه در محدوده 16/0 تا 75/1 درصد مربوط به غلظت 1000 میکرولیتر در لیتر زنیان و 50 میلی لیتر در لیتر جلبک در 4 و 8 روز نگه داری بود که نسبت به شاهد در سطح احتمال یک درصد معنی دار شد بیشترین مقدار آنتوسیانین میوه های تیمار شده با غلظت 500 میکرولیتر در لیتر زنیان حاصل شد. به طور کلی، استفاده از تیمار کلریدکلسیم 5/0 گرم در لیتر، اسانس جلبک اسپرولینا 50 و 100 میلی لیتر در لیتر و اسانس زنیان 500 و 1000 میکرو لیتر در لیتر در این پژوهش معرفی میگردد.