رضا روشن

از اساسیترین مراحل مطالعات برنامه آمایش هر حوزه ای را می توان شناسایی اهداف بنیادین، تبیین چشم انداز، شناسایی سناریوهای توسعه فضایی و تدوین راهبردهای توسعه آن حوزه نام برد. در این پژوهش، پس از تعیین سلسله مراتب اهداف بنیادین، چشم انداز کلان و ماموریتهای بخش صنعت و معدن استان سیستان و بلوچستان در افق چشم اتداز1404، تبیین گردیده و سناریوهای توسعه فضایی بخش مذکور با استفاده از روش شناسی آیندهنگاری شناسایی شده است. برای این منظور، عوامل کلیدی بخش صنعت و معدن استان و شاخصهای مربوطه معرفی شده و پیشران های تاثیرگذار بر هر یک از عوامل کلیدی شناسایی گردیده و با استفاده از توزیع پرسشنامه بین خبرگان و کارشناسان چگونگی تاثیر پیشران ها بر عوامل کلیدی، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. سپس با بهرهگیری از فرآیند سناریو نگاری، عدم قطعیتهای بحرانی بخش صنعت و معدن استان به کمک نظر خبرگان و شاخص های «اهمیت» و «اجماع»، شناسایی و رتبه بندی شده است. یافته ها بیانگر آن است که سناریوی «ایجاد و توسعه صنایع پایین دستی و افزایش ریسک سرمایه گذاری در بخش صنعت و معدن وعدم ماندگاری نیروهای متخصص و صاحبان سرمایه» با احتمال 44% دارای بیشترین احتمال وقوع می باشد. با توجه به اتکای روش استفاده شده در پژوهش حاضر به نظر خبرگان هر حوزه و متدلوژی آینده نگاری، پیشنهاد می شود که به منظور ترسیم سناریو های توسعه فضایی بخش های مختلف مطالعات آمایش استان یزد نیز از روش مذکور استفاده شود.