سوران رجبی

اضطراب و چاقی هر دو چالش های بهداشت عمومی می باشد ، میلیونها نفر از مردم از همه سنین و هر فرهنگی هر چند به درجات مختلف تحت تاثیر آنها قرار می گیرند. در حالی که اضطراب بیشتر در کشورهای توسعه یافته ، که در آن اختلال روانی شایع تر است گزارش شده است ، چاقی یکی از شایع ترین اختلالات بهداشت عمومی جهانی است (میکوپولوس و لیکوراس ،2011). روند رو به افزایش در شیوع چاقی در سطح جهان را می توان به ژنتیک و تغییر در شیوه زندگی ( اغلب ناشی از شهرنشینی ) که تجمع کالری اضافی را تشویق می کند نسبت داد. (وانگ و ژانگ ،2012) اختلال سلامت روانی نیز بنا به گزارش ها به چاقی مرتبط است (هیلمان و همکاران، 2010). برخی از مطالعات از این فرضیه ، که در آن یک ارتباط مثبت بین اضطراب و چاقی وجود دارد حمایت کرده اند (کریپس و مک گویینز ، 1976؛باری و همکاران،2008؛کی وی ماکی و همکاران،2009). با این حال، برخی دیگر، هیچگونه ارتباطی بین اختلالات روانی و چاقی را گزارش نکرده اند (لامرتز و همکاران،2002؛ تانوفسکی-کراف و همکاران،2006).