وحید مرشدی

هدف از این مطالعه بررسی اثرات واکسن غوطه وری گاروواک علیه بیماری های استرپتوکوکوزیس و لاکتوکوکوزیس در وزن های مختلف ماهی بر عملکرد رشد و تغذیه، برخی شاخص های ایمنی و میزان بازماندگی ماهی سی باس آسیایی (Lates calcarifer) بود. ماهیان با میانگین وزنی 5، 10 و 14 گرم در تانک های مدور 300 لیتری پلی اتیلنی در 6 تیمار و دو تکرار شامل تیمارهای واکسینه شده در وزن های پایین (ST)، متوسط (MT) و بالا (LT) و گروه های شاهد هر یک از وزن ها شامل پایین (SC)، متوسط (MC) و بالا (LC) بدون اعمال واکسیناسیون مورد بررسی قرار گرفتند. غذادهی دو بار در روز و تا حد سیری به مدت 8 هفته انجام شد. نتایج حاصل بیانگر این بود که واکسن غوطه وری گاروواک اثر معنی داری بر عملکرد رشد و تغذیه ماهیان واکسینه شده و شاهد ندارد (05/0< P). در مورد شاخص های ایمنی میزان پروتئین کل و آلبومین در تیمار واکسینه شده وزن پایین به صورت معنی داری بالاتر از گروه شاهد وزن ST بود (05/0> P) و در تیمار وزن متوسط و وزن بالا تفاوت معنی داری بین گروه های واکسینه شده و شاهد مشاهده نگردید (05/0< P). همچنین انجام واکسیناسیون تاثیر معنی داری بر میزان تیتر آنتی بادی و لیزوزیم در هیچ کدام از تیمارها نشان نداد (05/0< P). علاوه بر این، میزان بازماندگی نیز در پایان آزمایش اختلاف معنی داری بین تیمارهای واکسینه و گروه شاهد نشان نداد (05/0< P). با این حال، نتایج مربوط به چالش باکتریایی نشان داد که میزان تلفات در تیمار واکسینه شده وزنST به صورت معنی داری نسبت به گروه شاهد وزن MT کمتر بود (05/0> P). با توجه به نتایج کلی این مطالعه، تجویز واکسن غوطه وری گاروواک بر علیه بیماری استرپتوکوکوزیس توانسته است در وزن ST ماهی سی باس آسیایی میزان بازماندگی بعد از چالش باکتریایی را بهبود ببخشد.