عباس دشتی منش

دستیابی به یک فرم بدنه ی مناسب، همواره یکی از چالش های اصلی در طراحی شناورهای پروازی بوده است. کوچکترین تغییرات در فرم هندسه ی شناور می تواند منجربه ایجاد تغییراتی چشمگیر در عملکرد شناور شود. در مقاله ی حاضر، کوشش شده است تا با تهیه ی یک مدل ریاضی، زاویه ی تریم و مقاومت شناورهای پروازی با زاویه ی رأس متغیر محاسبه شود. برای تهیه ی این مدل از فشار وارد بر گوه ی در حال ورود به آب استفاده شده و همچنین تغییر زاویه ی رأس از یک مقطع به مقطع بعدی بر نیرو اعمال شده است. نیروهای هیدرودینامیکی، هیدرواستاتیکی و درگ در محاسبات درنظر گرفته شده اند و رابطه ای جدید برای محاسبه ی سطح پاشش جاروبی ارائه شده است. سپس با استفاده از این روش، اثرات تغییرات این زاویه ی در راستای طول شناور بر عملکرد شناور مورد بررسی قرار گرفته و نشان داده شده است که در صورتی که شیب تغییرات زاویه رأس در راستای طولی شناور کم باشد، عملکرد شناور نسبت به حالت منشوری شکل مطلوب تر است اما در غیر این صورت عملکرد نامناسبی برای شناور حاصل می شود.