عبدالرضا فاضلی

خاکهای رمبنده به شکلهای مختلفی در طبیعت یافت میشوند. این خاکها در حالت نیمه اشباع مقاومت ظاهری نسبتا زیادی دارند اما بههنگام جذب آب و اشباع شدن، ناگهان کاهش حجم و نشست زیادی از خود نشان میدهند و موجبات آسیب رساندن به سازه و تاسیسات بهکاررفته در آن را فراهم میکنند. با توجه به اثبات کارایی نانورس در بهسازی خاکهای رمبنده و نظر به اینکه یکی از اساسیترین مسائل تاثیرگذار بر تغییرات پتانسیل رمبندگی، نحوهی اختلاط خاک و نانوذرات میباشد، ضرورت استفاده از یک روش اختلاط مناسب جهت رسیدن به مقدار بهینهی نانوذره- ی مصرفی مشخص میگردد. در این تحقیق اثرات دو روش اختلاط خشک و تر، بر تغییرات پتانسیل رمبندگی خاک بهسازی شده با نانورس بررسی شده است. همچنین مقایسهای بین عملکرد نانورس و نانوسیلیس، صورت گرفته است. نتایج بهدستآمده حاکی از برتری روش اختلاط تر به هنگام استفاده از نانورس و وقوع تورم به هنگام استفاده از نانوسیلیس میباشد.