فریده السادات حسینی

اهداف: امروزه، ترک زودرس رواندرمانی و مشاوره یک چالش بالینی بزرگ برای درمانگران و مراجعین دریافتکننده خدمات بالینی است. هدف رواندرمانی، کاهش پریشانی روانی و ایجاد محیطی است که در آن رشد بین فردی یا درون فردی امکانپذیر باشد. گاهی مراجعان قبل ازدستیابی به مزایای کامل رواندرمانی اقدام به ترک جلسات میکنند. اطالعات ما در مورد اینکه چگونه و چرا مراجعین درمان را پیش از موعد ترک میکنند کافی نیست. هدف پژوهش حاضر، شناسایی عوامل مؤثر در ترک زودرس رواندرمانی و مشاوره از دیدگاه درمانگران است. هدف رواندرمانی کاهش پریشانی روانی و ایجاد محیطی است که در آن رشد بین فردی یا درون فردی امکانپذیر باشد. گاهی مراجعان قبل از دستیابی به مزایای کامل رواندرمانی اقدام به ترک جلسات میکنند. ترک زودرس یک تجربه رایج در میان درمانگران است. تحقیقات در زمینه ترک زودرس پیچیده است و اغلب یافته های متناقضی را به همراه دارد. تعداد زیادی از پژوهشهای صورتگرفته در زمینه دالیل ترک زودرس با روش تحلیل کمی و بر مراجعان متمرکز بوده است. درمانگران میتوانند از منابع اطالعاتی ارزشمند در زمینه دالیل ترک زودرس مراجعان باشند. در پژوهش حاضر به دنبال بررسی جامع عوامل مؤثر در ترک زودرس رواندرمانی و مشاوره از دیدگاه درمانگران هستیم.