فریده السادات حسینی

زمینه: هدف روان درمانی کاهش پریشانی روانی و ایجاد محیطی است که در آن رشد بین فردی یا درون فردی امکان پذیر باشد. گاهی مراجعان قبل از دست یابی به مزایای کامل روان درمانی اقدام به ترک جلسات می کنند. ترک زودرس یک تجربه ی رایج در میان درمانگران است. تحقیقات در زمینه ی ترک زودرس پیچیده است و اغلب یافته های متناقضی را به همراه دارد. تعداد زیادی از پژوهش های صورت گرفته در زمینه ی دلایل ترک زودرس با روش تحلیل کمی و بر مراجعان متمرکز بوده است. درمانگران و مراجعان می توانند از منابع اطلاعاتی ارزشمند در زمینه ی دلایل ترک زودرس مراجعان باشند. هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی جامع عوامل موثر در ترک زودرس روان درمانی و مشاوره از دیدگاه مراجعان و درمانگران بود. در گام دوم با استفاده از نتایج پژوهش کیفی موثرترین عوامل شناسایی شده در بروز ترک زودرس روان درمانی و مشاوره استخراج می گردد. در گام سوم، به طراحی مدلی بر اساس این عوامل موثر در پدیده ی ترک زودرس روان درمانی و مشاوره خواهیم پرداخت. در گام نهایی، شاخص های برازش این مدل مورد ارزیابی قرار خواهد گرفت. بنابراین، طبق توضیحات ارائه شده مساله ی پژوهش حاضر این است که چه عواملی در ترک زودرس روان درمانی و مشاوره نقش دارد؟. روش‏شناسی: مطالعه ی حاضر با سه طرح پژوهشی متفاوت انجام شد. طرح اول: شناسایی عوامل موثر در ترک زودرس روان درمانی و مشاوره از دیدگاه درمانگران. روش پژوهشی در طرح اول پژوهش حاضر کیفی بود و به شیوه ی تحلیل محتوا انجام گرفت. جامعه ی آماری پژوهش تمامی مشاوران و درمانگران فعال در حوزه ی سلامت روان بودند. محل اجرای پژوهش شهر بوشهر بود. روش نمونه گیری با توجه به هدف پژوهشگران غیراحتمالی و هدفمند بود و نمونه گیری تا زمان اشباع نظری پیرامون عوامل موثر در ترک زودرس روان درمانی و مشاوره ادامه یافت. بنابراین، حجم نمونه ی پژوهش حاضر 31 نفر درمانگر زن و مرد بود. ابزار پژوهش، مصاحبه ی نیمه ساختاریافته بود. فرآیند کدگذاری در پژوهش حاضر با توجه به مسئله و اهداف پژوهش به صورت استقرایی صورت پذیرفت. طرح دوم: شناسایی عوامل موثر در ترک زودرس روان درمانی و مشاوره از دیدگاه مراجعان. روش پژوهش در طرح دوم مطالعه ی حاضر کیفی بود و به شیوه ی گراندد تئوری انجام شد. جامعه ی آماری این پژوهش، افراد مراجعه کننده به مراکز مشاوره ی دانشگاه ها و کلینیک های روان