خداکرم سلیمی فرد

زمینه: بخش اورژانس بیمارستان یک واحد مراقبت های بهداشتی اولیه، و معمولا یکی از ورودی های اصلی به سیستم بیمارستان و بخشی کلیدی از کل سیستم مراقبت های بهداشتی است. افزایش تقاضا برای مراقبت های فوری، ازدحام بیش از حد در بخش اورژانس و منابع محدود پدیده هایی هستند که باعث تاخیر زیادی در اولین حضور بیماران در بخش اورژانس می شود.از سوی دیگر به دلیل فلسفه وجودی اورژانس، بیماران نباید در بخش اورژانس به مدت طولانی باقی بمانند زیرا اورژانس بخشی است که بیمار باید به طور موقت بستری شود تا تعیین تکلیف شود و اگر نیاز به ادامه درمان است باید در بخش های تخصصی بیمارستان تحت درمان قرار گیرد. یکی از مشکلات اصلی بخش های اورژانس این است که برخی از آن ها به مکانی برای بستری بیماران و نه محلی برای بستری موقت، تبدیل شده اند که این امر علاوه بر ازدحام باعث اختلال در کارکرد بخش های اورژانس می شود. این پژوهش با توجه به منابع و بودجه موجود بخش اورژانس در پی کاهش مدت زمان انتظار و مدت زمان اقامت بیماران در این بخش است. هدف: هدف اصلی این پژوهش تخصیص منابع در بخش اورژانس در جهت بهبود عملکرد این بخش و کاهش مدت اقامت بیماران است. روش‏شناسی: برای مدل سازی و شبیه سازی از نرم افزار آرنا و برای بهینه سازی از نرم افزار لینگو بهره گرفته شد. یافته‏ها: با توجه به نتایج شبیه سازی سناریوی افزایش سه تخت و یک پزشک که باعث بهبود 4/17% در بهره گیری از تخت و 1/35% در بهره گیری از پزشک می شود و میانگین مدت انتظار جهت ملاقات پزشک و میانگین مدت انتظار جهت بستری شدن را به ترتیب 82% و 86% بهبود می بخشد و 8% مدت اقامت بیماران را کاهش می دهد به عنوان سناریوی برتر شبیه سازی انتخاب می شود. با در نظر گرفتن محدودیت بودجه ی فعلی سیستم پیکر بندی جدید20تخت، 3پرستار و 1پزشک با مدت زمان اقامت 4/554 دقیقه پیکربندی بهینه خواهد بود در حالیکه با بودجه ی حداکثری 5/35 تخصیص 20تخت، 4پرستار و 3پزشک و کمترین میزان مدت اقامت 9/545 دقیقه پیشنهاد می گردد. نتیجه‏گیری: تخصیص بهینه علاوه بر توجه به بودجه ی موجود باعث کاهش مدت زمان انتظار و مدت زمان اقامت بیمار در بخش اورژانس می گردد.