سید موسی گلستانه

در سال های اخیر، ذهن آگاهی مثبت نگر به عنوان رویکردی تلفیقی از تمرین های ذهن آگاهی و روان شناسی مثبت، توجه پژوهشگران حوزه سلامت روان را به خود جلب کرده است. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش ذهن آگاهی مثبت نگر بر بهزیستی روانشناختی، خودتنظیمی هیجانی و کارکردهای اجرایی (تمرکز و حافظه کاری) در نوجوانان دختر مبتلا به اختلال کم توجهی/بیش فعالی (ADHD) انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر پایه متوسطه اول در مدرسه ای با جمعیت حدود 420 نفر بود. حجم نمونه با استفاده از نرم افزار G*Power تعیین شد و در مجموع 52 دانش آموز به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. گروه آزمایش 8 جلسه 45 دقیقه ای آموزش ذهن آگاهی مثبت نگر دریافت کرد. داده ها با استفاده از تحلیل کواریانس چندمتغیره و تک متغیره (مانکوا و آنکوا) تحلیل شدند. نتایج نشان داد که آموزش ذهن آگاهی مثبت نگر تنها در مؤلفه «پذیرش خود» از بهزیستی روانشناختی اثر معناداری داشت (p<0.01) و در سایر مؤلفه ها تأثیری مشاهده نشد. در زمینه خودتنظیمی هیجانی، این آموزش در اغلب مؤلفه ها تأثیر معناداری نشان داد (p<0.01)، به جز دو مورد که بی اثر بود. همچنین، در کارکرد اجرایی تمرکز اثر معناداری (p<0.01) مشاهده شد، اما در حافظه کاری تأثیری گزارش نشد. یافته های این پژوهش نشان می دهد که آموزش ذهن آگاهی مثبت نگر می تواند روشی مؤثر برای بهبود تمرکز و تنظیم هیجانی در نوجوانان مبتلا به ADHD باشد. ترکیب تکنیک های ذهن آگاهی باروانشناسی مثبت نگر می تواند مبنایی برای طراحی مداخلات نوین روان شناختی در مدارس فراهم سازد و در کاهش برخی مشکلات رفتاری و شناختی مرتبط با این اختلال نقش آفرین باشد.