یوسف دهقانی

زمینه و هدف: خالکوبی و پیرسینگ در سال های اخیر از یک تغییر ظاهری ساده فراتر رفته و به ابزاری برای بیان هویت و احساسات فردی تبدیل شده اند. این رفتارها به ویژه در میان نوجوانان که در مرحله شکل گیری هویت قرار دارند، رواج بیشتری یافته است. با توجه به تغییرات روان شناختی این دوره، احتمال می رود که ویژگی های شخصیتی و طرحواره های ناسازگار اولیه در شکل گیری انگیزه های مرتبط با خالکوبی و پیرسینگ نقش داشته باشند. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین صفات شخصیتی و طرحواره های ناسازگار اولیه با انگیزه نوجوانان برای انجام خالکوبی و پیرسینگ انجام شد. روش:این پژوهش توصیفی-همبستگی بر روی 392 نوجوان شهر بوشهر انجام شد که به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه ویژگی های شخصیتی نئو – فرم کوتاه (NEO-FFI؛ کاستا و مک کری، 1992)، پرسشنامه طرحواره های ناسازگار اولیه یانگ – فرم کوتاه( YSQ-SF؛ یانگ و همکاران، 2003) و پرسشنامه انگیزه های خالکوبی و پیرسینگ (مهرابی، رزاقی و یزدانی، 1395) بودند. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیری تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که مسئولیت پذیری و سازگاری، پیش بینی کننده های منفی انگیزه هویتی خالکوبی و پیرسینگ هستند، در حالی که طرحواره های بریدگی و طرد، دگرجهت مندی و محدودیت مختل، این انگیزه را تقویت می کنند. انگیزه زیبایی با روان رنجوری و گشودگی به تجربه رابطه مثبت داشت، اما با مسئولیت پذیری، خودگردانی مختل و گوش به زنگی رابطه منفی نشان داد. برون گرایی و طرحواره های محدودیت مختل و دگرجهت مندی، انگیزه همگونی را افزایش دادند، در حالی که طرحواره گوش به زنگی تأثیر منفی داشت. همچنین، انگیزه انتقال پیام با برون گرایی و دگرجهت مندی تقویت شد، اما مسئولیت پذیری، سازگاری و گوش به زنگی این انگیزه را کاهش دادند. علاوه بر این، یافته ها نشان داد که با افزایش سن، تمایل نوجوانان به پیرسینگ کاهش می یابد. نتیجه گیری: یافته های این پژوهش نشان داد که صفات شخصیتی و طرحواره های ناسازگار اولیه، نقش مهمی در پیش بینی انگیزه های خالکوبی و پیرسینگ ایفا می کنند. افراد با روان رنجوری بالا و طرحواره های ناسازگار اولیه، بیشتر به خالکوبی و پیرسینگ، به ویژه با انگیزه های هویتی و زیبایی گرایانه، گرایش دارند. در مقابل، افرادی که مسئولیت پذی