یوسف دهقانی

زمینه: اختلال اضطراب فراگیر بیماری شایعی است. بسیاری از افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر گزارش می دهند که در همۀ عمرشان احساس اضطراب و تنش دارند. اختلال اضطراب فراگیر عملکردهای فرد را در زمینه روانشناختی، شناختی و شناختی هیجانی تحت تاثیر قرار می دهد. یکی از روش های درمانی که برای این اختلال می تواند به کار رود درمان حساسیت زدایی و بازپردازش با حرکات چشم است. هدف: در این پژوهش سعی کردیم که کارآیی این درمان را بر علائم روانشناختی، عملکردهای شناختی و عملکردهای شناختی هیجانی افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر بسنجیم و کارآیی این درمان را به شیوة حضوری و تحت وب با هم مقایسه کنیم. روش‏شناسی: پژوهش حاضر به روش آزمایشی کنترل شده انجام گرفت و روش نمونه گیری تصادفی است و تعداد 65 نفر به عنوان حجم نمونه وارد تحلیل شدند. در این پژوهش از طرح آزمایشی گسترش یافته پیش آزمون پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل استفاده شد. سنجش به کمک پرسشنامه، تکلیف های شناختی و ارزیابی روزانه انجام شد. روش تحلیل آماری در این پژوهش تحلیل کوواریانس چند متغیره با اندازه گیری مکرر بود. یافته‏ها: یافته های پژوهش حاضر نشان می دهد که درمان حساسیت زدایی و بازپردازش با حرکات چشم به هر دو صورت حضوری و تحت وب برای بهبود علائم روان شناختی، عملکردهای شناختی و شناختی هیجانی در بیماران مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر تاثیر معنادار داشته است؛ اگرچه اثربخشی این درمان به صورت حضوری کمی بیشتر بوده است. اثربخشی درمان در پیگیری یک و سه ماهه معنادار باقی مانده است. نتیجه‏گیری: این درمان به هر دو صورت حضوری و تحت وب باعث بهبود علائم و عملکردهای شناختی و شناختی هیجانی در اختلال اضطراب فراگیر می شود. واژگان کلیدی: درمان حساسیت زدایی و بازپردازش با حرکات چشم، اختلال اضطراب فراگیر، ارزیابی روزانه