عبدالمجید مصلح

زمینه و هدف: پیشرفت هر جامعه ای، ریشه در نظام آموزشی حاکم بر آن جامعه دارد. دانشگاه یکی از ارکان مهم آموزش عالی است. بروز رفتارهای ناشایسته در محیط دانشگاه ها معضلی است که امنیت و سلامت محیط علمی را مخدوش و از طرفی عملکرد علمی دانشگاه را تحت تاثیر قرار می دهد. آداب گریزی دانشگاهی، پدیده ای در حال رشد در نظام آموزش دانشگاهی است. این پژوهش با هدف روشن شدن وضعیت دانشگاه خلیج فارس در زمینه آداب گریزی دانشگاهی در دو بعد دانشجویی و اساتید انجام شده است. پژوهش حاضر با استفاده از رویکرد مدیریت استراتژیک به ارائه مدل تغییر سازمانی مناسب و راهبردهای مسئله می پردازد. روش‏شناسی: پژوهش حاضر در زمره ی پژوهش های کمی و در صدد توصیف و تبیین مسئله آداب گریزی دانشگاهی می باشد. به منظور گردآوری داده ها از دو پرسشنامه، شناسایی رفتارهای آداب گریزی دانشجویان و اساتید در محیط دانشگاه استفاده گردید. جامعه آماری این پژوهش دانشجویان دانشگاه خلیج فارس هستند که با توجه به مقدار نمونه تعیین شده، 368 نفر به عنوان مشارکت کنندگان در این پژوهش انتخاب گردیدند. داده های جمع آوری شده بوسیله نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. تجزیه و تحلیل های آماری این پژوهش در دو سطح تحلیل توصیفی و تحلیل استنباطی انجام گردید. نتیجه‏گیری: نتایج پژوهش نشان می دهد که طیف رفتارهای آداب گریزی رایج در میان دانشجویان دانشگاه خلیج فارس در وهله ی اول مربوط به آداب گریزی فناورپایه و پس از آن آداب گریزی های منفعت طلبانه و انگیزشی می باشد. از طرفی دیگر، دانشجویان دانشگاه خلیج فارس در ارزیابی رفتارهای آداب‎گریزی اساتید، بیشترین رای را بر آداب گریزی اعتماد به نفس محور و پس از آن آداب گریزی های ارتباطی و آموزشی داشته اند. همچنین نتایج آماری نشان می دهد که وضعیت دانشگاه خلیج فارس در دو بعد آداب گریزی دانشگاهی دانشجویان و اساتید اگرچه در مطلوبیت تمام به سرنمی برد اما وضعیت نامطلوبی را هم گزارش نمی کند. با توجه به رویکرد استراتژیک حاکم بر این پژوهش، با استفاده از مدل تغییر کوتر (1995)، مدل تغییر پیشنهادی با رویکرد استراتژیک تهیه و به همراه راهبردها ارائه گردید. این پژوهش مبتنی بر نحوه مدیریت این پدیده در سطح سازمان انجام شده است.