علی محمد صنعتی

در دهههای اخیر آلودگی میکروپلاستیک در محیطهای دریایی موضوع بحث بسیاری از مقالات علمی بوده است. میکروپلاستیکها غالباً در نواحی ساحلی تشکیل میشود و می تواند مدتها در نواحی بالای ساحلی انباشته شوند. به هر حال تولید میکروپلاستیک ها و جابجایی آن توسط انرژی بادی در سواحل ماسهای کمتر مورد توجه قرار گرفته است. تغییرات اقلیمی و گسترش شهر نشینی در نواحی ساحلی منجر به تغییر کاربری ماسهای سواحل بکر به پارک های تفریحی شده است. در این مطالعه به بررسی چهار پارک تفریحی اصلی )نایبند، نخل تقی، دیر و سیادت( در استان بوشهر به منظور بررسی افزایش سرعت باد شمال تابستانه و زمستانه بر افزا یش تولیدات میکروپلاستیک و انتقال آن به محیط دریایی پرداخته شده است. نتایج این مطالعه نشان داد که بیشترین تولیدات میکروپلاستیک در سواحل مرکز خلیج فارس )نایبند و دیر( جایی که بیشترین انرژی باد ایجاد می شود مشاهده شود. وجود گرما وجابجایی دانههای ماسه و برخورد آنها با پلاستیک های نیمه مدفون شده در ماسه عامل اصلی تخریب فیزیکی و تولید میکروپلاستیک در این نواحی میباشد. لذا با افزایش سرعت بادهای شمال میزان تخریب و انتقال میکروپلاستیک در این نواحی افزایش خواهد یافت.