عنایت رحمت نژاد

این آزمایش جهت بررسی اثرات سطوح مختلف پروتئین (13 و 15 درصد) و متیونین (0.25, 0.30 و 0.35 درصد) بر عملکرد و شاخص های کیفی تخم مرغ در اواخر دوره تخم گذاری در مرغان تخم گذار انجام شد. تعداد 96 قطعه مرغ تخم گذار لگهورن سویه W-36با سن 80 هفته در یک آزمایش فاکتوریل 3×2 در قالب طرح کاملا تصادفی مورد استفاده قرار گرفت. نتایج آزمایش نشان داد که با افزایش سطح متیونین بطور معنی داری درصد تولید و وزن تخم مرغ افزایش یافت (p<0.05). سطوح مختلف پروتئین تاثیر معنی داری بر درصد تولید و وزن تخم مرغ نداشت. اثر تیمار بر درصد تولید و وزن تخم مرغ معنی دار بود (p<0.05), به طوری که پرندگان تغذیه شده با جیره حاوی 15 درصد پروتئین و 0.35 درصد متیونین بیشترین درصد تولید و وزن تخم مرغ را داشتند. تیمارهای آزمایشی بر پارامترهای دیگر (درصد تخم مرغ شکسته و لمبه, شاخص های زرده و سفیده, سطح تخم مرغ, نسبت وزن به سطح تخم مرغ, رنگ زرده, واحد هاو, محتوی تخم مرغ و شاخص شکل تخم مرغ) اثر معنی دار نداشتند. می توان نتیجه گرفت که بهترین سطوح پروتئین و متیونین برای تولید تخم مرغ در اواخر دوره تخم گذاری در مرغان تخم گذار به ترتیب 15 و 0.35 درصد می باشد.