عنایت رحمت نژاد

این تحقیق به منظور بررسی تاثیر پودر گیاه آویشن زوفایی و سرخارگل به عنوان جایگزینی برای آنتی بیوتیک ها در تغذیه جوجه گوشتی انجام شد. از تعداد 192 قطعه جوجه گوشتی راس 308 یک روزه در قالب طرح کاملاً تصادفی با 6 تیمار، 4 تکرار و 8 قطعه در هر تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی به قرار زیر بودند: 1) جیره پایه فاقد افزودنی (به عنوان گروه شاهد)؛ 2) جیره پایه + آنتی بیوتیک اریترومایسین (ppm 55)؛ 3) جیره پایه + پودر گیاه سرخارگل (25/0 درصد)؛ 4) جیره پایه + پودر گیاه سرخارگل (5/0 درصد)؛ 5) جیره پایه + پودر گیاه آویشن زوفایی (25/0 درصد) و 6) جیره پایه + پودر گیاه آویشن زوفایی (5/0 درصد). پرنده ها در کل دوره پرورش به آب و خوراک دسترسی آزاد داشتند و در روز 21 دوره پرورش با cfu/mL1011×4 از باکتری کمپیلوباکتر ژژونی چالش یافتند. در دوره پایانی پرورش، تغذیه جوجه های گوشتی با پودر سرخارگل (هر دو سطح)، پودر آویشن زوفایی (سطح 25/0 درصد) و اریترومایسین ضریب تبدیل غذایی را بصورت معنی داری بهبود بخشید (05/0P<)، ضمن این که در این دوره استفاده از پودر سرخارگل (سطح 5/0 درصد) و پودر آویشن زوفایی (سطح 25/0 درصد) در مقایسه با گروه کنترل منجر به افزایش شاخص کارایی تولید شد (05/0P<). افزون بر این، در کل دوره پرورش تغذیه جیره های حاوی پودر سرخارگل (هر دو سطح) و پودر آویشن زوفایی (سطح 25/0 درصد) سبب بهبود ضریب تبدیل غذایی شد (05/0P<). جمعیت میکروبی دستگاه گوارش جوجه های گوشتی قبل از چالش تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. با این حال، افزودن پودر سرخارگل (25/0 درصد) و پودر آویشن زوفائی (هر دو سطح) به جیره جوجه های گوشتی سبب افزایش جمعیت بیفیدوباکترها و کاهش کلونیزاسیون کمپیلوباکتر ژژونی شد (05/0P<). افزون بر این، در قیاس با گروه کنترل، استفاده از جیره حاوی پودر آویشن زوفائی (25/0 درصد) سبب افزایش معنی داری در طول پرز و مساحت سطح پرز دئودنوم شد (05/0P<). علاوه بر این، تغذیه جوجه های گوشتی با پودر سرخارگل (25/0 درصد) منتج به افزایش طول پرزهای ایلئوم شد (05/0P<). با این حال، خصوصیات مورفولوژیکی ژئوژنوم تحت تاثیر هیچ یک از تیمارها قرار نگرفت (05/0P>). در مقایسه با گروه کنترل، قابلیت هضم پروتئین در جوجه های گوشتی تغذیه شده با پودر آویشن زوفائی (25/0 درصد) افزایش یافت (05/0P<). همچنین تغذیه تیمارهای مخ