ابراهیم ستوده

در اکوسیستم های دریایی ماکروجلبک ها از جهت اکولوژیکی و بیولوژیکی نقش مهمی دارند. ماکروجلبک های دریایی مواد مغذی، شرایط تولید مثلی و محیط زیست مناسبی را برای دیگر ارگانیسم های زنده دریایی فراهم می کنند. این جلبک های دریایی سابقه طولانی در تامین مواد غذایی به صورت خام، فرآوری و غیرفراوری شده را دارا می باشند. بیشتر ماکروجلبک های دریایی به جهت داشتن مواد معدنی یا خواص پلی ساکاریدی آنها در غذا اهمیت دارند و به ندرت به عنوان مکمل پروتئینی استفاده می شوند. این در حالیست که این ماکروجلبک ها سرشار از آمینوسیدها، پروتئین ها و پپتیدهای فعال زیستی هستند. تعداد زیادی از گونه های ماکروجلبک ها بویژه انواع قرمز آن میزان بالایی از پروتئین دارند. بررسی ها نشان می دهد پروتئین های مشتق شده از جلبک های دریایی در شرایط آزمایشگاهی و در بدن فعالیت زیادی دارند. از این رو این ترکیبات در صنعت داروسازی، مواد آرایشی، تغذیه دام و غذای انسانی کاربرد فراوانی دارند. پروتئین ها، آمینواسیدها و پپتیدهای ماکروجلبک های دریایی دارای خواص مفیدی در درمان بیماری های متعدد دارند. در این مقاله سعی می شود به بررسی تکنیک های جداسازی پروتئین، پپتیدها و آمینواسیدها و همچنین کاربرد و خواص ماکروجلبک های دریایی پرداخته شود.