محمدجواد پورعابد

فراخوانی سنت یکی از پدیده های برجسته در ادبیات معاصر به شمار می آید، که یکی از انواع آن، شخصیت هاست؛ که اغلب در متون شعری به چشم می خورند، بگونه ای که در بره? زمانی خود توقف نمی کنند بلکه از مرزهای آن فراتر می روند تا اینکه به زمان حال وسپس به آینده بپیوندند. از میان شاعرانی که به شخصیت های سنتی روی آوردند و آن ها را در اشعار خود فراخواندند می توان نام از نجاح ابراهیم برد. نجاح ابراهیم در اشعار خود به احیای چهر? سنتی می پردازد و شخصیت های اغلب ملت ها را زیر نظر می گیرد، بگونه ای که تجربه هایشان را با تجرب? شعری خود پیوند می دهد و بدان وسیله تمام احساسات و دیدگاه هایش را القا می کند. هدف این پژوهش با تکیه بر روش توصیفی-تحلیلی؛ بررسی پدید? فراخوانی شخصیت های سنتی است، که نجاح ابراهیم برای انتقال افکار و اندیشه های خویش آن ها را فراخوانده است، همچنین بیان رمزهای نهان آن است؛ بنابراین، بر آن شدیم که این شخصیت ها را در محدود? دو فصل بررسی کنیم وآن دو فصل شامل: تعریفات پژوهش از لحاظ لغوی و اصطلاحی، و شخصیت های سنتی و تکنیک های فراخوانی شان است، که آن ها را در پنج محور بررسی کردیم مانند: شخصیت های دینی، تاریخی، اسطوره ای، ادبی و تکنیک های فراخوانی شخصیت های سنتی. پس از بررسی شخصیت ها به این نتیجه رسیدیم که کاربرد شاعر از شخصیت ها، صرفا برای آراستگی اشعار نیست، بلکه واکنشی است نسبت به رخدادهای ملت ها وجامع? بشری ، و اینکه بسامدترین چهره هایی که شاعر به کار گرفته چهره های دینی است. شاعر با تکیه بر شخصیت های سنتی به بزرگ منشی که آن را شیو? زندگی خود قرار داده بود، اشاره کرد و علاوه بر آن از خود، وطن و حوادث آن سخن به میان آورد، و می توان گفت که بسامدترین تکنیک فراخوانی در اشعار وی، تکنیک اسم است.