سجاد حاجی زاده

امروزه یکی از مسائلی که به طور گسترده بر محیط زیست تاثیر گذار می باشد، مساله گسترش گازهای گلخانه ای می باشد. این عامل باعث افزایش میزان آلایندگی و دمای کره زمین شده که تاثیرات آن برای همه ملموس می باشد. در این راستا و به منظور کاهش انتشار گازهای گلخانه ای یکی از صنایعی که پیشگام در این زمینه بوده و می باشد، صنایع کشتی سازی و حوزه های مرتبط با آن می باشد که گام های موثری در این مسیر برداشته و مطابق چشم اندازهای تعیین شده،گام به گام تا رسیدن به هدف مشخص شده در شاخصEEDIپیش می رود. هدف از انجام این پژوهش،بررسی تاثیر استفاده همزمان از دو تکنولوژی مورد استفاده موثر در کاهش میزان مقاومت کشتی و به تبع آن کاهش مصرف سوخت و در نتیجه کاهش میزان انتشار گازهای گلخانه ای می باشد که در این پژوهش به بررسی تاثیر همزمان تغییر طول حباب سینه و افزودن استاتور در پاشنه شناور بر میزان مقاومت کل و ویک در پاشنه شناور پرداخته شده است. روش مورد استفاده در این پژوهش، شبیه سازی به کمک نرم افزار تجاریStar-CCM+می باشد که پس از اعمال تغییرات در مدل اولیه وارد محیط شبیه سازی شده و محاسبات مورد نظر بر روی آن انجام گرفته است.در این پژوهش میزان نیرو در راستای محورZ، ممان حول محورY، نیروی درگ، تنش های پس ماند، نیروی درگ فشاری و مماسی، الگوی موج ایجاد شده در اثر حرکت شناور، توزیع فشار بر بدنه شناور، فشار ویک، ضخامت دیوارهY+و نسبت حجمی شناور در حالات مختلف بررسی شده است. بر اساس نتایج حاصل از مدل سازی های انجام گرفته، میزان درگ کل شناور در حالت با افزایش طول حباب سینه به میزان10درصد و افزودن همزمان6 و 8عدد استاتور در پاشنه به ترتیب0.032و0.206 و افزایش طول حباب سینه به میزان 25 درصد و افزودن همزمان 6و 8 عدد استاتور در پاشنه در مقایسه با شناور اولیه به ترتیب به میزان 0.241و 0.166کاهش را نشان می دهد