12 اردیبهشت 1403
سيدشاكر هاشمي

سیدشاکر هاشمی

مرتبه علمی: استادیار
نشانی: دانشکده مهندسی - گروه مهندسی عمران
تحصیلات: دکترای تخصصی / عمران
تلفن: -
دانشکده: دانشکده مهندسی

مشخصات پژوهش

عنوان
ارزیابی اثر میانقاب های ساندویچ پانل بتنی بر خرابی پیشرونده سازه های فولادی با مقاطع ستون CFT
نوع پژوهش پارسا
کلیدواژه‌ها
خرابی پیشرونده، میانقاب، ساندویچ پانل بتنی، ستون CFT، سازه های فولادی
پژوهشگران عباس عطارزاده (دانشجو) ، سیدشاکر هاشمی (استاد راهنما)

چکیده

با توجه به مزایای قابل توجه قاب های خمشی مرکب دارای ستون های پرشده با بتن (CFT) و تیرهای فولادی برای استفاده به عنوان سیستم مقاوم در برابر بارهای لرزه ای، افزایش حملات تروریستی و نقش مهم میانقاب ها در مقاومت سازه ها در برابر بارهای وارده، در این پژوهش به بررسی اثر میانقاب های ساندویچ پانل بتنی بر خرابی پیشرونده سازه های فولادی با مقاطع ستون CFT پرداخته شده است. بدین منظور، ابتدا تحلیل و طراحی مدل ها در محیط نرم افزار ETABS انجام شده است و در گام بعد، مدل سازی های عددی انجام شده، با استفاده از روش مسیر بار جایگزین تحت تحلیل دینامیکی غیرخطی در محیط نرم افزار SAP2000 مورد بررسی قرار گرفته است. پارامترهای موقعیت حذف ستون، نسبت طول دهانه به ارتفاع طبقه، تعداد طبقات، درصد بازشو و وجود یا عدم وجود درز بین قاب و میانقاب به عنوان پارامترهای اصلی در این تحقیق مدنظر قرار گرفته است. پس از انجام تحلیل، اثر این پارامترها بر پاسخ سازه، با ارزیابی تغییر مکان قائم سازه و نحوه ی توزیع تنش در میانقاب ها مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج بدست آمده از این پژوهش نشان می دهد که با مدل سازی میانقاب های ساندویچ پانل بتنی، تغییر مکان قائم مدل های 3 طبقه و 6 طبقه با میانقاب به ترتیب حداقل 2/93 و 3/82 درصد نسبت به مدل بدون میانقاب آن کاهش یافته است و ارتعاش قائم مدل های با میانقاب، پس از حذف ستون و میانقاب های متصل به آن نسبت به مدل های بدون میانقاب، زودتر به تعادل رسیده است. البته، با افزایش درصد بازشو میانقاب ها از مقدار 30 درصد به مقدار 50 درصد، تغییر مکان قائم در محل ستون محذوف مدل های 3 طبقه و 6 طبقه، به ترتیب حداکثر 8/7 و 4/2 برابر شده است. همچنین، با افزایش نسبت طول دهانه به ارتفاع طبقه از مقدار 1 به مقدار 2، مقاومت سازه ها کاهش یافته است و تغییر مکان قائم در محل حذف ستون در مدل های 3 طبقه با میانقاب حداکثر 8/20 برابر و در مدل های 6 طبقه با میانقاب حداکثر 5/7 برابر شده است و ارتعاش قائم سازه ها در مدت زمان طولانی تر به تعادل رسیده است. علاوه بر این، ایجاد درز بین قاب و میانقاب، باعث کاهش اندرکنش بین اجزای قاب و میانقاب شده است و مقاومت سازه ها در برابر خرابی پیشرونده کاهش یافته و تغییر مکان قائم گره ی فوقانی ستون محذوف افزایش یافته. بر این اساس، در مدل های 3 طبقه و 6 طبقه با میانقاب، این