سیدشاکر هاشمی

دال حبابی بتن مسلح متشکل از گوی های پلاستیکی قابل بازیافتی است که در جهت کاهش حجم بتن مصرفی و عمدتاً در میانه دال، در جایی که خمش محوری با کاهش حجم مشخصی از بتن دچار بحران نمی شود، مورد استفاده قرار می گیرند. از آنجا که سازه، از ترکیب سیستم باربری ثقلی و جانبی تشکیل شده است، استفاده از میانقاب در کنار دال حبابی، برای کنترل پارامترهای لرزه ای اهمیت بالایی دارد. در اغلب تحقیقات گذشته رفتار میانقاب های ساندویچ پانل به صورت آزمایشگاهی و در مقیاس کوچک مورد بررسی محققین بوده است؛ اما به بررسی اثر درز در سازه های با مقیاس کامل و حساسیت سنجی نسبت به اثرات درز میانقابی کمتر پرداخته شده است. لذا در ادامه تحقیقات سایر محققین، در پژوهش حاضر به بررسی اثرات درز میانقابی در کنار رفتار مرکب سازه های دال حبابی با میانقاب ساندویچ پانل پرداخته شده است. در روند حل غیرخطی، از مفاصل پلاستیک فایبر در المان های ستون و المان های پوسته لایه-ای غیر خطی در میانقاب و دال بهره گرفته شده است. ضمن اعتبار سنجی روش عددی مورد استفاده و انجام تحلیل های متنوع عددی لازم، نتایج حاصله مورد بررسی واقع شده است. در این پژوهش رفتار لرزه-ای 72 مدل سیستم دارای دال حبابی بتن مسلح و میانقاب ساندویچ پانل در محیط نرم افزار SAP2000 به صورت تحلیل بار افزون مورد بررسی قرار گرفته است. در این بررسی ها تاثیر عوامل مختلفی شامل نسبت طول دهانه به ارتفاع طبقه (=L/H) 5/1، 2 و 5/2 و تعداد طبقات 3، 6 و 9 و همچنین وجود بازشو 0 و 30 درصد و اثرات درز 0، 20، 30 و 40 میلی متری در میانقاب در نظر گرفته شده است. نتایج نشان می دهد که وجود میانقاب ساندویچ پانل بر پارامترهای لرزه ای سازه ، خصوصاً ضریب رفتار و ضریب شکل پذیری تاثیر قابل توجهی داشته است. ایجاد درز در اتصال بین میانقاب و قاب در نگاه کلی سبب کاهش سختی سازه و در بیشتر مدل ها افزایش نسبی ظرفیت نهایی سازه نسبت به مدل دارای میانقاب و بدون درز شده است. ضریب رفتار مدل های دارای میانقاب در مقایسه با مدل دال-ستونی (سازه دارای ستون بتنی و دال حبابی بتن مسلح بدون وجود میانقاب) به طور میانگین 27 درصد افزایش داشته است. بررسی تاثیر افزایش تعداد طبقات نشان داده است، در نسبت ابعادی 2، ضریب رفتار مدل ها کاهش داشته، در حالیکه در نسبت های ابعادی 5/1 و 5/2، افزایشی بوده است. در نگاه کلی در بین ت