سوران رجبی

زمینه: اختلالات یادگیری خاص در نقاط مختلف دنیا شیوع متفاوتی دارند. انجمن روانپزشکی آمریکا اختلالات یادگیری خاص را به این شکل خلاصه کرده است: به یک گروه ناهمگن از اختلال ها گفته می شود که به مشکلات قابل توجهی در زمینه های گوش دادن، صحبت کردن، خواندن، نوشتن، استدلال و ریاضیات اشاره دارد و فرض بر این است که علت آن، اختلال در عملکرد سیستم عصبی مرکزی می-باشد. هدف: مطالعه حاضر، با هدف بررسی میزان شیوع اختلالات یادگیری خاص در دانش آموزان مدارس ابتدایی کابل انجام شد. روش شناسی: روش این پژوهش از نوع مقطقی و توصیفی است. جامعه آماری این پژوهش عبارت است از کلیه ی دانش آموزان مدارس ابتدایی شهر کابل که در سال 1398 مشغول به تحصیل بودند، حجم نمونه در این پژوهش 400 دانش آموز (200 پسر و 200 دختر) پایه اول، دوم، سوم، چهارم، پنجم و ششم ابتدایی با روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند و با استفاده از سه آزمون پیشرفت تحصیلی و تشخیصی ریاضی شلو، آزمون اختلال در خواندن و آزمون اختلال در نوشتن مورد سنجش قرار گرفتند. داده های این پژوهش از طریق روش های آمار توصیفی و آزمون خی دو تحلیل گردید. یافته‏ها: نتایج نشان داد که 24 درصد دانش آموزان ابتدایی کابل دارای اختلالات یادگیری خاص می-باشند. همچنین میزان شیوع اختلال نوشتن 26.5 درصد، اختلال خواندن 24.3 درصد و ختلال ریاضی 21.3 درصد می باشد. براساس نتایج این پژوهش 24.6 درصد از دانش آموزان دختر و 23.3 درصد دانش-آموزان پسر اختلالات یادگیری خاص دارند و میزان شیوع اختلال در بین دانش آموزان پایه اول، دوم، سوم، چهارم، پنچم وششم به ترتیب 39.2، 27.9، 23.9، 27.4، 15،1 و 7.9 درصد می باشد. تفاوت بین شیوع اختلال ریاضی و اختلال خواندن و نوشتن در دانش آموزان دختر و پسر از نظر آماری معنادار بود. نتیجه‏گیری: شیوع اختلالات یادگیری خاص در میان دانش آموزان ابتدایی شهر کابل بسیار بالاست و شیوع اختلال ریاضی در دانش آموزان دختر بیش از دانش آموزان پسر است.