سوران رجبی

اضطراب پدیدهای محوری میباشد که نظریات روانپزشکی زیادی حول آن شکل گرفته است. در جریان رشد کودکان و نوجوانان 1 انواع مختلفی از اضطراب ها به ویژه اضطراب آموزشگاهی را تجربه میکنند، یکی از انواع این اضطراب ها، اضطراب امتحان است. اکثر پژوهشگران بیان م یکنند که نگرانی و اضطراب کم میتواند برای دانشآموزان مفید باشد. اضطراب امتحان پدیدهای چهانی است که سالیانه میلیونها دانشآموز در سراسر دنیا تجربه می کنند. استفاده از تکنیک های کاهش اضطراب در حوزه روانشناسی 2 سالهاست که مورد استفاده روانشناسان است. روش حساسیتزدایی و بازپردازش از طریق حرکت چشم )EMDR) یک روش درمانی جدید است که در برگیرنده عناصری از مواجهه درمانی و درمان رفتاری شناختی است که با فنون حرکات چشم، ضربات دست و تحریک شنوایی ترکیب شده است. پژوهش حاضر از نوع مطالعات نیمه آزمایشی و طرح آن پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. در این مطالعه 30 نفر از بین کلیه نوجوانان دختر مدارس متوسطه دوم دارای اضطراب امتحان به صورت نمونهگیری هدفمند انتخاب شدند و سپس به صورت گمارش تصادفی در دو گروه 15 نفر ه آزمایش و 15 نفره کنترل جایگزین شدند. ابزار پژوهش شامل مصاحبه بالینی بر اساس -5DSM، پرسشنامه اسپیل برگر )1980(، پرسشنامه سرگردانی ذهنی مرازک و همکاران )2013(، مقیاس سفر ذهنی در زمان ) جاللیان و همکار، 1398(، پرسشنامه صحنههای گذر به آینده محقق ساخته، بود. پس از اجرای آزمون، گروه آزمایشی به مدت 5 جلسه تحت درمان قرار گرفت و گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفت. سپس آزمودنیهای هردو گروه پرسشنامه های پس از آمون را تکمیل نمودند. یافتههای تحلیل کوارایانس تک متغیره نشان داد که اثر بخشی EMDR بر کاهش اضطراب امتحان با اندازه اثر 0/52 و سفر ذهنی در زمان با اندازه اثر 0/39 و صحنههای گذر به آینده با اندازه اثر 0/33 و سرگردانی ذهنی با اندازه اثر /46 0 تاثیر معنادار داشته است. در نتیجه میتوان از این درمان برای بهبود اضطراب امتحان، سفر ذهنی در زمان، سرگردانی ذهنی و صحنههای گذر به آینده بهره برد