علی فخری

از آنجاکه بی مهرگان کفزی به عنوان شاخص های زیستی در پایش های دریایی به کار می روند، به منظور بررسی بوم شناختی اجتماعات مایوفونی جنگل حرای مل گنزه، نمونه برداری طی دو فصل گرم و سرد، از 3ایستگاه با سه سطح جزر و مدی صورت گرفت و 7گروه مایوفونی شامل روزنه داران، استراکودا، دوکفه ای ها، شکم پایان، نماتودا، پاروپایان وکرم های کم تار شناسایی شدند که بیشترین تراکم متعلق به نماتودا وپس از آن به ترتیب روزنه داران، استراکودا، دوکفه ای ها، پاروپایان، شکم پایان و کرم های کم تار قرار داشت. میانگین تراکم مایوفونا در فصل زمستان و تابستان اختلاف معنی داری نداشت ) ،(P<0/05ولی در میان ایستگاههای مختلف این اختلاف معنی دار بود . (P<0/05) درصدTOC در فصل زمستان بیشتر از تابستان و در بین فصول و ایستگاهها دارای اختلاف معنی داری بود (P<0/05) و ایستگاه 1دارای بیشترین میزان TOCنسبت به ایستگاه 2و 3بود. در طول سال در ایستگاه 1از ناحیه بالای جزر و مدی تا ناحیه پایین جزر و مدی شاهد کاهش تقریبی مقدار TOCرسوبات بوده ولی در دو ایستگاه دیگر این روال برعکس بود. نتایج بیانگر غالب بودن رسوبات سیلتی رسی در ایستگاه 1و پس از آن بهترتیب ایستگاه 2و 3بود. بیشترین تراکم مایوفونا در دو فصل در ایستگاه 1و سپس ایستگاه 2و 3مشاهده شد. نتایج آزمون همبستگی پیرسون نشان داد که رسوبات سیلتی - رسی و TOCاثر معنیداری بر تراکم مایوفونا دارد.