علی فخری

پستانداران دریایی، شامل گونه هایی مانند نهنگ ها، دلفین ها، فُک ها و شیرهای دریایی، نقش بسیار مهمی در حفظ تعادل اکوسیستم های دریایی ایفا می کنند. این موجودات به عنوان شاخص های زیست محیطی، سلامت اقیانوس ها و دریاها را نشان می دهند و حفاظت از آن ها نه تنها به نفع خودشان بلکه به نفع کل زیست بوم دریایی است. با این حال، پستانداران دریایی در معرض تهدیدات متعددی قرار دارند که ناشی از فعالیت های انسانی مانند آلودگی، صید بی رویه، تخریب زیستگاه ها و تغییرات اقلیمی است. در نتیجه، اقدامات پایشی و حفاظتی به عنوان ابزارهای کلیدی برای حفظ و بازیابی جمعیت این گونه ها اهمیت فراوانی یافته اند. اقدامات پایشی شامل جمع آوری داده ها و اطلاعات مستمر درباره وضعیت جمعیت، الگوهای مهاجرت، رفتارهای زیستی و سلامت پستانداران دریایی است. این پایش ها معمولاً از طریق روش های مختلفی مانند مشاهده مستقیم، استفاده از فناوری های نوین مانند پهپادها، دستگاه های ردیابی ماهواره ای، و نمونه برداری های زیستی انجام می شود. داده های به دست آمده به محققان و سازمان های حفاظت محیط زیست کمک می کند تا روند تغییرات جمعیت را شناسایی کرده و عوامل تهدیدکننده را بهتر درک کنند. از سوی دیگر، اقدامات حفاظتی شامل تدوین و اجرای سیاست ها و برنامه هایی است که به کاهش تهدیدات و بهبود شرایط زیستگاه های پستانداران دریایی می پردازد. این اقدامات می تواند شامل ایجاد مناطق حفاظت شده دریایی، محدودیت های صید، کنترل آلودگی های دریایی، آموزش و آگاهی بخشی به جوامع محلی و تقویت قوانین بین المللی باشد. همچنین، همکاری های بین المللی برای حفاظت از گونه های مهاجر که در آب های مختلف کشورها زندگی می کنند، بسیار حیاتی است. یکی از چالش های مهم در حفاظت پستانداران دریایی، تاثیرات تغییرات اقلیمی است که باعث تغییر در دمای آب ها، اسیدی شدن اقیانوس ها و تغییر در الگوهای غذایی می شود. این تغییرات می تواند به کاهش منابع غذایی و تغییر زیستگاه های مناسب برای این گونه ها منجر شود. بنابراین، اقدامات حفاظتی باید به گونه ای طراحی شوند که انعطاف پذیری لازم برای مقابله با این تغییرات را داشته باشند. در نهایت، موفقیت در حفاظت پستانداران دریایی نیازمند مشارکت فعال جامعه علمی، دولت ها، سازمان های غیردولتی و جوامع محلی است. آموزش و افزایش آگاهی عمومی درباره اهمیت این