امیر فرخ نژاد

هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر آموزش های مهارتی بر توانایی های شناختی و حرکتی کودکان 3 تا 6 سال است. در این پژوهش که از نوع نیمه آزمایشی است از میان کلیه ی کودکان دختر و پسر 3 تا 6 سال مهدهای کودک و خانه های بازی شهرستان بوشهر، به روش تصادفی ساده،100 نفر از یک خانه بازی به عنوان نمونه انتخاب شدند. گروه نمونه به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و گواه تقسیم شدند که در هر گروه 50 نفر قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده برای پیش آزمون و پس آزمون هر دو گروه گواه و آزمایش، آزمون محقق ساخته بود که روایی صوری آن توسط ده نفر از مربیان مجرب فنی و حرفه ای مورد بررسی و تایید قرار گرفت. پایایی آزمون با استفاده از آلفای کرونباخ محاسبه گردید که برابر با 0.73 گردید. برای تجزیه و تحلیل داده های حاصل از نمرات پیش آزمون و پس آزمون از تحلیل کوواریانس و آزمون بونفرونی استفاده شد. مقایسه میانگین نمرات پیش آزمون دو گروه آزمایش و گواه نشان داد، بـین دو گروه قبل از شروع آزمایش در پیش دانسته های لازم برای آموزش مباحث پیش بینی شده تفاوت معنی داری وجود ندارد. پس از تعدیل نمرات پیش آزمون، نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که تأثیر برنامه آموزش مهارتی بر توانایی های شناختی و حرکتی کودکان 3-6 سال شهر بوشهر معنی دار است (942/0= Partial ?2، 001/0 >P ,33/1575 = 97،1F(). مقایسه بین گروهها، بیانگر آن بود که بین گروههای آزمایش و گواه از لحاظ میزان توانایی های شناختی و حرکتی تفاوت معنی دار وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد، کودکانی که به وسیله آموزش های عملی و مهارتی، آموزش دیده اند در مقایسه با کودکانی که با روش تئوری آموزش دیده اند دارای توانایی های شناختی و حرکتی بالاتری بوده اند.