04 آذر 1403
دانشگاه خلیج فارس
English
عبدالرضا فاضلی
مرتبه علمی:
استادیار
نشانی:
دانشکده مهندسی - گروه مهندسی عمران
تحصیلات:
دکترای تخصصی / مهندسی عمران
تلفن:
-
دانشکده:
دانشکده مهندسی
پست الکترونیکی:
afazeli [at] pgu [dot] ac [dot] ir
صفحه نخست
فعالیتهای پژوهشی
مشخصات پژوهش
عنوان
مطالعه آزمایشگاهی روش اختلاط عمیق در اصلاح خاک های چسبنده (مطالعه موردی در بندر بوشهر)
نوع پژوهش
پارسا
کلیدواژهها
اختلاط عمیق خاک، سیمان، خاک های چسبنده، اصلاح خاک، ظرفیت باربری
پژوهشگران
رامین طاهری (دانشجو)
،
بهمن نیرومند (استاد راهنما)
،
عبدالرضا فاضلی (استاد مشاور)
چکیده
روش اختلاط عمیق خاک با سیمان، شیوه ای جهت اصلاح و بهبود خواص مهندسی خاک های ضعیف است. میزان موفقیت این روش به شناسایی دقیق لایه های خاک و تعیین خصوصیات فیزیکی، مکانیکی و تحکیمی لایه ها، انجام آزمایش های آزمایشگاهی بر روی نمونه های خاک-سیمان با مطالعه تاثیر پارامترهای مختلف بر مشخصات مکانیکی و تحکیمی خاک، اجرای طرح پایلوت در منطقه ی مورد نظر با مطالعه ی تاثیر کلیه ی پارامترهای اجرایی در ساخت پایه های خاک-سیمان از جمله سرعت دوران و نفوذ اوگر، دفعات تزریق و روش تزریق دوغاب سیمان بستگی دارد. نظر به این که بهسازی خاک های چسبنده با استفاده از این روش در مقایسه با بهسازی خاک های دانه ای با چالش های بیشتری مواجه است و در استان بوشهر نیز این چالش ها تجربه شده است، انجام این پژوهش ضروری به نظر می رسد. این پژوهش به طور موردی به مطالعه آزمایشگاهی اختلاط خاک-سیمان در بخشی از زمین های واقع در منطقه ساحلی 525 هکتاری بندر بوشهر می پردازد. بر اساس نتایج مطالعات ژئوتکنیک، در محل مورد نظر لایه های چسبنده نرم تا متوسط به ضخامت 22 متر وجود دارد. خاک مورد بررسی از نوع رس با خاصیت خمیری کم می باشد که از عمق 10 متری زمین استخراج شده است. این پژوهش طی دو گام با انجام آزمایش مقاومت فشاری محدود نشده، به بررسی پارامترهای مرتبط با آن و همچنین تعیین درصد سیمان مصرفی بهینه و نسبت آب به سیمان بهینه پرداخته است. در گام اول نمونه هایی با 4 تا 20 درصد سیمان و نسبت آب به سیمان 4/0 تا 6/0 در زمان های عمل آوری 7، 14 و 28 روز مورد آزمایش قرار گرفتند. در گام دوم با تعیین درصد سیمان مصرفی و نسبت آب به سیمان بهینه به بررسی تاثیر زمان عمل آوری بر مقاومت فشاری محدودنشده پرداخته شده است. همچنین بر پایه ی نتایج به دست آمده از گام اول پژوهش، نمونه هایی با 6 و 14 درصد سیمان و نسبت آب به سیمان 5/0 در زمان عمل آوری 28 روز تحت آزمایش تحکیم یک بعدی قرارگرفته اند. نتایج تحلیل های انجام شده حاکی از آن است که افزایش مقدار سیمان به طور قابل ملاحظه ای مقاومت فشاری محدود نشده را افزایش می دهد، اما با افزودن 10 درصد سیمان با نسبت آب به سیمان 5/0 می توان پاسخی بهینه از نظر توجیه فنی و اقتصادی بدست آورد. همچنین نتایج گام دوم پژوهش که می توان آن را به عنوان نوآوری پژوهش دانست، تاثیر ملموس زمان عمل آوری بر مقاومت فشاری محدودنشد