عبدالرضا فاضلی

طی چند دهه اخیر، ستون های شنی یکی از روش های پرکاربرد در بهسازی خاک های ضعیف بوده است. امروزه ستون های شنی با استفاده از روش ها و فناوری های مختلفی اجرا می شوند. تفاوت شاخص این روش ها در روند ساخت، نوع فناوری، سختی ستون شنی و میزان تاثیر بر خاک محیطی دور ستون های شنی است. ستون های شنی (به جز سیستم RAP) اگر چه در مقابل نیروی فشاری مقاوم هستند، با وجود این، سازوکار مناسبی برای تحمل نیروهای کششی ناشی از اعمال نیروهای برکنش بر پی ساختمان در حین وقوع زلزله یا بادهای شدید را ندارند. بر این مبنا، استفاده از یک روش جدید مبنی بر تبدیل ستون شنی به یک ستون شنی مسلح شده به وسیله مهارهای لوله ای تزریقی (ریزشمع های ساده و خاردار)، مطرح و به طور کلی، ابعاد مختلف مسئله در چند پروژه پژوهشی مورد بررسی قرار گرفت. مطالعه بر روی این سیستم، شامل دو بخش؛ تعیین ظرفیت بیرون کشیدگی ستون شنی سیمانه شده از داخل خاک و تعیین ظرفیت بیرون کشیدگی ریزشمع های فولادی از داخل ستون شنی سیمانه می باشد. این تحقیق به مطالعه ی ظرفیت بیرون کشیدگی انواع ریزشمع های فولادی از داخل ستون شنی سیمانه در دو بخش آزمایشگاهی و میدانی می-پردازد. آزمایش های میدانی در یک منطقه شهری واقع در سایت ساحلی 530 هکتاری بندر بوشهر انجام شدند. همچنین در بخش آزمایشگاهی ریزشمع ها در سه نوع ریزشمع ساده (بدون خار)، ریزشمع با دو خار و ریزشمع با چهار خار و طول مدفون ریزشمع برابر 75 سانتی متر و قطر 50 میلی متر ساخته شدند. قطر و طول ستون های شنی سیمانه شده به ترتیب برابر 30 و 75 سانتی متر بودند. در بخش میدانی نیز ریزشمع ها در سه نوع متناظر با آزمایشگاهی ساخته شدند. قطر و طول اسمی ستون های شنی سیمانه شده به ترتیب برابر 60 و 480 سانتی متر و همچنین قطر و طول ریزشمع های مدفون به ترتیب برابر110 میلی متر و 480 سانتی متر بودند. خارهای مورد استفاده از نوع سپری فولادی و نسبت آب به سیمان برابر 6/0 در نظر گرفته شده بودند. نتایج نشان می دهند استفاده از ریزشمع های با 4 خار (دوخار در پایین و دو خار در وسط) و 2 خار ( در پایین) نسبت به ریزشمع ساده (بدون خار)، در بخش آزمایشگاهی به ترتیب ظرفیت بیرون کشیدگی را به میزان 85% و 60%، و در بخش میدانی به ترتیب ظرفیت بیرون کشیدگی را به میزان 51% و 23% افزایش می دهند. علاوه بر این در هر دو بخش آزمایشگاهی و میدانی خا