عبدالرضا فاضلی

پایه های تراکمی ضربه ای شنی با نام تجاری GICP و پایه های تراکمی ضربه ای شنی سیمانه شده با نام تجاری CGICP به عنوان دو روش نوین بهسازی خاک برای خاک های سیلتی و رسی با قوام نسبی نرم تا متوسط و همچنین خاک های ماسه ای با تراکمی نسبی سست تا متوسط به منظور افزایش ظرفیت باربری و مدول عکس العمل بستر، کاهش نشست و مقاوم سازی خاک در برابر روانگرایی هستند. این روش به علت برخورداری از مزایا و ویژگی های فنی و اقتصادی مطلوب، می تواند یکی از گزینه های بهسازی زمین نواحی سست ساحلی و رونگرا باشد. طی دهه اخیر، همزمان با انجام بهسازی زمین های سست و نرم پروژه های مختلف در جنوب ایران، تحقیقات اساسی در زمینه های بررسی رفتار، طراحی، اجرا و کنترل های ژئوتکنیکی انجام شده اند. با وجود پیچیدگی های ژئوتکنیکی لایه های خاک به خصوص در نواحی ساحلی و توسعه ساخت و ساز مناطق شهری و صنعتی در این نواحی، انجام تحقیقات وسیع در این زمینه امری ضروری و لازم است. این پژوهش به مطالعه ظرفیت باربری پایه های تراکمی ضربه ای شنی سیمانه شده در مقایسه با پایه های تراکمی ضربه ای شنی اجرا شده در خاک های نرم ساحل شمالی بندر بوشهر به صورت پایلوت در منطقه 525 هکتاری و در محل احداث موزه خلیج فارس بوشهر می پردازد. از بین پارامتر های موثر در ظرفیت باربری پایه های تراکمی، صرفا دو پارامتر طول پایه و اثر سمنتاسیون مورد بررسی قرار گرفت. طرح پایلوت متشکل از 4 ناحیه و در هر ناحیه اقدام به اجرای 8 پایه تراکمی با الگوی نصب مثلثی به طول ضلع 1.8 متر شد. در نواحی اول تا چهارم به ترتیب اقدام به؛ اجرای 8 پایه GICP به قطر متوسط 60 سانتی متر و طول 5 متر، اجرای 8 پایه CGICP به قطر متوسط 60 سانتی متر و طول 5 متر، اجرای8 پایه GICP به قطر متوسط60 سانتی متر و طول 3 متر، و اجرای 8 پایه CGICP به قطر متوسط 60 سانتی متر و طول 3 متر شد. بر اساس نتایج مطالعات ژئوتکنیک اولیه، محل اجرای پایلوت متشکل از یک سیستم خاک دو لایه ریز دانه نرم ML (با ضخامت 7 متر) بر روی CL می باشد. آزمایش های میدانی شامل آزمایش های SPT، PLT و بارگذاری فشاری پایه های تراکمی (شامل 2 پایه GICP با طول های 5 و 3 متر و 2 پایه CGICP با طول های 5 و 3 متر) بودند. نتایج آزمایش بارگذاری پایه های تراکمی به طول 5 متر در بستر های نرم نشان می دهند، بار حد طراحی و مدول عکس العمل بستر در محل پا