علی غیوری مقدم

هدف: در پژوهش حاضر تلاش می شود الگوی پارک و همکاران (2015) در زمینه نقش توانایی مدیران بر رابطه بین اجتناب مالیاتی و ارزش شرکت توسعه داده شود. در حقیقت هدف، توسعه مدل مذکور با افزودن مشکلات نمایندگی است. روش: با بررسی اطلاعات مربوط به 112 شرکت پذیرفته شده درسازمان بورس و اوراق بهادار تهران در یک دوره زمانی 9 ساله از 1391 تا 1399، الگوی جدید با روش رگرسیون داده های ترکیبی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان می دهد اجتناب مالیاتی بر ارزش شرکت اثر منفی دارد، اما در شرایطی که تضاد منافع کمتر است مدیران توانا به طور بهتر و مؤثرتری از اجتناب مالیاتی در جهت منافع سهامداران استفاده خواهند کرد. بنابراین، مدیران توانا اثر منفی اجتناب مالیاتی بر ارزش شرکت را کاهش می-دهند. نتیجه گیری: در زمینه اجتناب مالیاتی، ارزش آفرینی برای سهامداران در گرو توانایی مدیران و کم شدن تضاد منافع آن ها با مالکان است. دانش افزایی: در این پژوهش سعی شده است کاستی پژوهش های پیشین در هنگام بررسی نقش توانایی مدیران، با ارائه الگویی جدید برطرف و پیشینه پژوهش در این زمینه غنی تر شود. بنابراین، پژوهش حاضر با در نظر گرفتن تضاد منافع بین مدیر و مالک، الگویی جامع برای بررسی نقش توانایی مدیران ارائه کرده است. به طور ویژه در این پژوهش ابتدا نقش توانایی مدیر با توجه به تضاد منافع بین مدیر و مالک در بهره برداری از اجتناب مالیاتی در راستای ارزش آفرینی برای سهامداران مورد توجه قرار گرفته و الگو سازی شد.