احمد قربان پور

انرژی، یکی از زیرساخت‎های حیاتی جهت توسعه پایدار شهری است که نگاه راهبردی به آن می‎تواند باعث افزایش تاب‎آوری جوامع در دوران عدم قطعیت‎هایی همچون روند تغییرات اقلیمی جهانی و فاجعه‎های طبیعی غیرقابل پیش بینی شود. با وجود اهمیت انرژی برای عملکرد بهینه شهرها، ملاحظه شده است که به هنگام برنامه ریزی شهری چندان به مقوله تاب‎آوری انرژی و ایجاد بستری برای پایداری شهرها توجه نشده است. بدین منظور، پژوهش حاضر با هدف شناسایی، ارزیابی و تحلیل ابعاد و مؤلفه‎های تاب‎آوری انرژی شهری در شهر بوشهر انجام گرفته است. پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی است. روش گردآوری داده‎ها، پرسشنامه محقق‎ساخته است. جامعه آماری این مطالعه شامل کارشناسان، معاونان و مدیران دستگاه‎های اجرایی فعال در شرکت‎های توزیع نیروی برق، گاز و آب منطقه‎ای استان بوشهر است که 56 نفر از آن‎ها با روش نمونه‎گیری هدفمند انتخاب شدند. روایی پرسشنامه از طریق اعتبار محتوا و پایایی آن نیز از طریق آلفای کرونباخ تأیید شد. به منظور تجزیه وتحلیل داده‎ها، از روش مدل‎سازی معادلات ساختاری با رویکرد حداقل مربعات جزئی استفاده شده است. نتایج نشان دادند معیارهای حکمرانی شهری، زیرساخت و منابع به ترتیب به دلیل داشتن بار عاملی بیشتر، نقش برجسته‎تری را در تاب‎آوری انرژی شهر بوشهر دارا می باشند. از این رو ضروری است مدیران و تصمیم‎گیرندگان تأکید و توجه بیش‎تری را بر این ابعاد و مؤلفه‎ها داشته باشند.